Rondom bomen 3

 

 

 

Vliegenzwammen -

toch wel de paddenstoel der paddenstoelen.

Voor veel mensen de enige die ze kennen of herkennen.

Als ze ergens staan, vallen ze ook goed op met hun knalrode hoedje. 

 

Wanneer ik ergens laag bij de grond bezig ben om iets op de plaat te zetten, stoppen er soms

mensen;  vrijwel altijd volgt er dan een variant van dit gesprek:

"Goh mevrouw, is daar iets bijzonders?" "Nou, ik vind die paddenstoelen wel leuk."

Met een beetje meewarige blik, willen ze me dan graag helpen:

"Ah ja, paddenstoelen. Dan moet u daar-en-daar naartoe gaan. Daar staan er heel veel,

heel mooi, van die echte rode".

 

Ook op FB zag ik - zeker in het begin van de herfst - ook heel veel vliegenzwammen 

voorbij komen, lekker frisrood en vaak in grote groepen.

 

Met al mijn struintochten door verschillende bossen, zag ik er er dit seizoen zegge en schrijve twee.

 

Maar dan wel van fiks formaat en een beetje bijzonder, 

zodat ik me er fotografisch goed mee kon vermaken.

Dit was een enorme knots, doorsnee van de hoed ruim 10 cm,

nog lekker vers met een prachtig glanzend dak en witte stippen.

 

 

 

 

Op de volgende foto is te zien waarom zijn hoed gespleten was.

Hij had niet helemaal een goede plek uitgezocht en kon niet hogerop.

 

 

  

 

 Eigenlijk wel mooi, zo'n friswitte inkeping.

 

 

 

Een halve meter verderop stond nog zo'n fiks exemplaar.

Deze kon wel gewoon de hoogte in, hoedje was iets kleiner en hij was al wat ouder,

hoedje al ingezakt en vol met rommeltjes.

 

 

 

Rood met zwarte stippen; ook mooi:

 

 

 

 

 Zijn lamellen waren zo ook goed te zien.

 

 

 

 

Een een prachtig glanzend randje:

 

 

 

 

Hij had ook bezoek gehad:

 

 

 

 

Door naar iets heel anders:

de restanten van een boom, die blijkbaar ooit grotendeels verbrand was. 

 

 

 

 

De schors zwart; daartussendoor piept nog wat oranje van de bast.

 

 

 

 

Een andere dode stam biedt weer voedsel aan kleine mycena's.

 

 

 

 

Of aan iets groters:

 

 

 

 

 

Zwierig hoedje:

 

 

 

 

 O, wat vind ik die lamellen toch altijd mooi.

In een smal randje, of iets breder:

 

 

 

 

Misschien nog mooier als het licht erdoorheen piept.

 

 

 

 

Deze paddenstoel was eigenlijk al heel erg beschadigd,

maar vanaf deze kant zie je daar niets van en het licht kreeg zo alle kans.

 

Mini-landschap: 

 

 

 

 

Dit was in Lusthof De Haeck,

wel leuk om daar iets meer van de omgeving te laten zien,

herfstpaadje:

 

 

 

 

Je zit daar altijd dicht bij water:

 

 

 

 

Ook maar eens omhoog kijken:

 

 

 

 

 

Dit blog begon met rood, om de cirkel rond te maken, ook een rode afsluiter:

 

 

 

 

 

 

Hartelijk dank voor de zeer lovende reacties op het voorgaande blog: Vliegje.

 

En natuurlijk ook dank voor het bekijken van dit bericht.