Half mei waren we een paar dagen in het uiterste zuiden van ons land.
Landschappelijk toch een heel andere wereld.
Glooiende heuvels rondom Valkenburg.
Wandeling naar de Kunderberg
Het pad ging eerst een stuk omlaag;
zo tegen de zon in lijkt de lucht wat flets.
 | ||
Dus het volgende beeld voor het zomergevoel,
want die dag werd het warmer en warmer, met bijpassende lucht.
Langs de kanten vrolijk fluitenkruid.
En verderop werd dat het vrolijke geel van heel veel grote ratelaars.
Niet alleen langs het pad, het was massaal aanwezig.
Ook hier weer glooiend landschap...
... en zo'n heerlijk zomerse lucht.
Het Savelsbos
Het Savelsbos ligt echt aan het zuidelijkste randje van Nederland.
Het is een smal, grillig hellingbos.
Onder het bos kronkelen de gangen van oude groeves.
Delfstoffen waren grind, mergel en vuursteen.
Het is een oeroud bos met gigantisch hoge bomen
en heel smalle paden.
En verrassend rustig,
zeker als ik een zijpaadje insloeg, kwam ik niemand tegen.
Zeker ook verrassend: de vele soorten die hier door elkaar groeien.
Ik heb die middag vooral veel omhoog gekeken.
Fantastisch, dat spel van licht en donker.
En hieronder de vele verschillende bladvormen.
Tot slot een heel ander beeld. De bast van een omgevallen boom,
die aan het vergaan is. In Lightroom een beetje met de kleurschuiven gespeeld.
We logeerden daar in een bijzondere B&B.
Een tiny huisje in een bomvolle tuin. Niet heel praktisch, wél heel leuk en gezellig.
Een aanrader als je daar eens in de buurt bent
en sowieso leuk om hun website eens te bekijken:
