Al direct op de snelweg vanaf Madrid vielen ons de mooie struiken op
die in de middenberm groeiden. Het leek wel brem, maar dan wit.
En dat was het ook: witte brem.
De bloemen zijn net iets kleiner dan de ons welbekende gele brem,
maar minstens zo mooi. Ze ruiken net zo lekker.
die in de middenberm groeiden. Het leek wel brem, maar dan wit.
En dat was het ook: witte brem.
De bloemen zijn net iets kleiner dan de ons welbekende gele brem,
maar minstens zo mooi. Ze ruiken net zo lekker.
Deze nog ontluikende bloem kwam ik tegen op een wandeling rondom
de finca. Het is het enige exemplaar dat ik ervan gezien heb.
Vond dat het licht zo mooi door de blaadjes speelde.
Een Nederlandse naam heb ik er niet van kunnen vinden, wel de latijnse:
Onobrychis humilis.
Hier met een insect waar ik doorgaans niet zo dol op ben,
maar vind het wel leuk dat deze er zo scherp op staat.
maar vind het wel leuk dat deze er zo scherp op staat.
En met een nog kleiner insect.
De irissen stonden ver uit elkaar en hadden meestal maar 1 bloem per plantje.
Eerder vertelde ik al over de blauwe lupinen, die de bermen vrolijk blauw kleurden.
Daar heb ik op een namiddag nog eens heerlijk op mijn gemak aandacht aan besteed.
Daar heb ik op een namiddag nog eens heerlijk op mijn gemak aandacht aan besteed.
Op deze kuiflavendel kwam een Spaanse pijpbloemvlinder af;
eigenlijk de enige vlinder die we goed gezien hebben,
maar het was dan wel een extra mooie.
Bovendien liet hij zich uitgebreid bewonderen door steeds terug te komen
en op een volgende bloem weer mooi te poseren.
Op een ochtend was ik heel erg aan het zoeken geweest langs een
paadje waar de wolzweverorchis een week eerder volop stond te bloeien.
Niets meer te vinden. Op weg terug echter, ik was bijna weer "thuis",
zag ik in de berm zo'n plantje staan!
En dan ook maar één plantje, niets in de omgeving dat er op leek;
maar dan wel een heel gaaf exemplaar, met zes prachtige bloemen eraan.
ophrys tenthredinifera
Familie van de bijenorchis,
dat is aan de bloem wel te zien.
In de buurt van Almaraz is een gebiedje, waar veel orchideeën bloeien:
El Sierro.
Daar ben ik op een namiddag naartoe gereden; met behulp van een duidelijke
routebeschrijving van Elly en Gertjan kon ik dat goed vinden. Zonder dat was ik nooit
zo'n zandpad opgereden om vervolgens zomaar een hek te openen en de
boomgaard in te lopen waar veel orchideeën bloeien.
Ik vond daar drie soorten.
Om te beginnen de blesharlekijn, Anacamptis champagneuxii
In de schaduw blauw, met zonlicht erop worden de bloemen roze/lila.
Neotinea conica:
Ik kon daar heerlijk alle tijd nemen; er was verder geen mens te bekennen.
de schapen stonden nu aan de andere kant van het hek, maar het was duidelijk
dat ze ook vaak in de boomgaard rondliepen. gezien de vele "dropjes".
Daar moest ik wel goed op letten voor ik ging liggen.
Orchis italica:
Op deze foto van bovenaf kan je goed zien waar zijn bijnaam vandaan komt:
naakte mannetjesorchis:
paadje waar de wolzweverorchis een week eerder volop stond te bloeien.
Niets meer te vinden. Op weg terug echter, ik was bijna weer "thuis",
zag ik in de berm zo'n plantje staan!
En dan ook maar één plantje, niets in de omgeving dat er op leek;
maar dan wel een heel gaaf exemplaar, met zes prachtige bloemen eraan.
ophrys tenthredinifera
Familie van de bijenorchis,
dat is aan de bloem wel te zien.
In de buurt van Almaraz is een gebiedje, waar veel orchideeën bloeien:
El Sierro.
Daar ben ik op een namiddag naartoe gereden; met behulp van een duidelijke
routebeschrijving van Elly en Gertjan kon ik dat goed vinden. Zonder dat was ik nooit
zo'n zandpad opgereden om vervolgens zomaar een hek te openen en de
boomgaard in te lopen waar veel orchideeën bloeien.
Ik vond daar drie soorten.
Om te beginnen de blesharlekijn, Anacamptis champagneuxii
In de schaduw blauw, met zonlicht erop worden de bloemen roze/lila.
Neotinea conica:
Ik kon daar heerlijk alle tijd nemen; er was verder geen mens te bekennen.
de schapen stonden nu aan de andere kant van het hek, maar het was duidelijk
dat ze ook vaak in de boomgaard rondliepen. gezien de vele "dropjes".
Daar moest ik wel goed op letten voor ik ging liggen.
Orchis italica:
Op deze foto van bovenaf kan je goed zien waar zijn bijnaam vandaan komt:
naakte mannetjesorchis:
Luxe-probleem: veel te veel foto's om uit te zoeken.
Ik ben nog lang niet klaar met Extremadura, maar inmiddels hebben we de
volgende vakantie alweer achter de rug. Een weekje Texel:
nog net niet weggewaaid, maar oh, wat een licht en waddenluchten!
Plus een boel vogels, natuurlijk.
Ik ben nog lang niet klaar met Extremadura, maar inmiddels hebben we de
volgende vakantie alweer achter de rug. Een weekje Texel:
nog net niet weggewaaid, maar oh, wat een licht en waddenluchten!
Plus een boel vogels, natuurlijk.
In ieder geval genoeg stof voor blogs; de volgorde is ook voor mij een verrassing.
Hartelijk dank voor het lezen, kijken en reageren.
Hartelijk dank voor het lezen, kijken en reageren.