Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

woensdag 26 juni 2019

Zonnedauw en rietorchis






Windkacht 6 en stortbuien. 
Geen leuke weersvoorspelling voor een macro-workshop. 
Gelukkig was organisator Simone Opdam zo flexibel 
om de datum te verschuiven naar de volgende ochtend, zondag 9 juni.
 
Die zaterdagavond had ik er nog geen fiducie in, wat ging het nog tekeer
buiten. Maar de volgende ochtend werd ik toch wakker in een totaal
andere wereld. Het was heel rustig buiten. En onderweg naar
Waterland, piepte ook het zonnetje al door de wolken heen.


 


De workshop zou voornamelijk gericht zijn op de rietorchis,
maar Simone had eerst nog een heel leuke verrassing voor ons.
Ze leidde ons naar een plek waar de ronde zonnedauw groeit. 



 


Piepklein en goed verstopt tussen het sterrenmos en riet.
Fotografisch dus een behoorlijke uitdaging,
maar zó leuk om dit zo te zien.


 


De nog laag staande zon zorgde hier voor fijne lichtbolletjes.



 

In Lightroom ben ik hier nogal maf met de kleurschuiven in de weer geweest.
Het resultaat vind ik goed passen bij de magische sfeer van dit 
mini-landschap zo heel laag bij de grond. 


 


We kwamen daar in het Ilperveld ook de grote ratelaar tegen 
met zijn apart gevormde gele bloemen. Heel leuk vind ik:



 



En dan de rietorchis. Vond dit wel een heel sierlijk exemplaar:


 


Bij andere zoom ik meer in op details.


 





Om nóg dichterbij te komen, haal ik ook de Raynox voorzetlens erbij.






Zo'n vrolijke bloem nóg dichterbij. Hij lijkt wel naar ons te zwaaien. 





Het was volop genieten daar tussen het riet en de orchissen.


 


Zoals hierboven en hieronder goed te zien is, waren veel bloemen 
licht beschadigd door de weersomstandigheden van de voorafgaande dagen.
Ik vond deze toch mooi genoeg om te laten zien.










 
Het was een heerlijke en ook erg gezellige ochtend.





maandag 17 juni 2019

Texel - strand





Zon, zee, strand en duinen.
Dé attracties van ieder eiland, en zeker op de Waddeneilanden.
We logeerden aan de rand van De Koog, ongeveer 10 minuten lopen van het strand.

Voor zonsopkomst liep ik naar het strand; de lucht was prachtig.
Bij het strand aangekomen, was ik in eerste instantie teleurgesteld.
Ik had gehoopt op veel vogels, maar ik zag er nauwelijks.
Wél heel fijn licht.




Wat verder langs het water gelopen, bleken er toch drieteenstrandlopers te zijn.
Supersnel voor de golven uitrennend, steeds met z'n tweeën.




Hoewel ze steeds bij elkaar in de buurt bleven, was het toch heel lastig om er twee 
tegelijk op de foto te krijgen.





Eh... het was überhaupt erg moeilijk om ze goed op de foto te krijgen.
En hoewel erg mooi, was er nog niet zovéél licht.
Met die snelle lopertjes wil je wel een snelle sluitertijd,
dus: iso omhoog, maar dat gaat met mijn camera al snel ten koste van kwaliteit.

Dan eerst maar wat verder om me heen kijken, het duin op.




Achter de eerste duinenrij::





Daarna krijg ik die snelle drieteentjes beter in beeld;
het magische licht is dan echter voorbij.





Evengoed ben ik natuurlijk reuzeblij met deze foto's.
Het was al een enorm plezier om deze supersnelle vogels zo bezig te zien.









En dan toch nog een tweetal in beeld. De voorste is nog een jonkie, denk ik.





Na zevenen komen er af en toe mensen langs. De drieteentjes verdwijnen.






Terwijl ik naar de zee kijk, komt er ineens iets mijn beeld invliegen.
Direct klikken natuurlijk, maar de camera stond niet op "vogelstand",
dus is de vogel niet scherp. Toch vind ik dit beeld leuk genoeg om te laten zien.





Het bleek een rosse grutto, die wel zin had in een strandwandeling.






De "vroege vogels" zijn dan op; tijd om te gaan ontbijten.
De volgende twee foto's zijn van midden op de dag:






Tegen de avond weer terug naar het strand.
In de duinen liet deze fazant duidelijk van zich horen.




Strand en zee.






Na het avondeten bij paal 21 (was lekker!)






Avondwandeling:





Dan gaat de zon onder.






Na zonsondergang nog mooie pasteltinten in de lucht:





Hoewel gepresenteerd als één dag aan het strand,
zijn de foto's wel op verschillende dagen gemaakt.



Hartelijk dank voor het kijken en lezen van dit bericht;
reacties vind ik altijd erg leuk.



maandag 10 juni 2019

Texel - Wagejot en Ottersaat





Twee fantastische plekken om vogels te bekijken.
Gebieden aan de waddenkant, direct achter de dijk, met laag water en kleine eilandjes. 
De weg loopt erlangs en er zijn parkeerplekken voor de auto. De vogels zitten 
niet ver weg en zijn waarschijnlijk wel gewend aan toeschouwers.

 Omdat er zeewater onder de dijk doorsijpelt, is het water brak. Ideaal voor diverse vogels. 
Op een langgerekt eilandje bij Wagejot zat het vol met broedende grote sterns;
daartussen zat hier en daar ook een kokmeeuw.




Het is er een voortdurend aan- en afvliegen van vogels;
daarmee vergeleken is het op Schiphol rustig.




Op andere eilandjes broeden kokmeeuwen,
die maken veel meer kabaal.




Nog niet iedere vogel zat daar blijkbaar al op eieren.
Daar moest hier nog aan gewerkt worden.





Een kokmeeuw komt hier nog aanvliegen met nestmateriaal.





Op de volgende foto wel een grappig effect:
de vogels in de achtergrond werden hier tot bokehbolletjes.





Kluten zoeken blijkbaar wat rustiger plekjes om te broeden.




Met foerageren kwamen ze af en toe lekker dichtbij.





Ik vind het zulke sierlijke vogels. 
Ben heel blij met deze kluut met druppels..




Waarom weet ik eigenlijk niet, maar vond dit beeld wel wat hebben.





Dit stel had hun eigen strandje gevonden;
de een scharrelde continue gezellig om de broedende kluut heen.




Kluten zijn zeer geëmancipeerd, man en vrouw broeden beurtelings,
dus ik weet niet wie er nu op het nest zat.





Tja, als de grote sterker zijn, moeten de kleintjes harder kunnen rennen.




Enkele tureluurs foerageerden lekker in het zicht.






Scholeksters zijn we helaas weinig tegengekomen; deze was er wel:





Visdiefjes hebben we ook weinig gezien, maar deze twee werken aan meer.





Bij paringen gaan veel vogels nogal ruw en rats-roetsj te werk,
 hier zag het er veel aardiger uit.
Mijnheer nam de tijd en zocht heel voorzichtig naar de goede plek;
zij keek zo leuk naar hem op.








Zowel bij Wagejot als Ottersaat bloeien orchideeën tussen het gras.




Ik denk dat dit een brede orchis is.




De volgende is wat smaller; dat zou dan een rietorchis kunnen zijn.
De twee soorten lijken erg veel op elkaar, dus zeker weet ik het niet.





Hierboven zie je ook heel kleine blauwe bloemetjes tussen het gras.
Ik vond ze heel leuk. Het zijn akkervergeet-mij-nietjes.
 







Tot slot nog eens de grote stern waar dit blog ook mee begon.





Wagejot en Ottersaat - wat een relaxte plekken om vogels te kijken/fotograferen.



Hartelijk dank voor het kijken en lezen; reacties stel ik zeer op prijs.