Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

woensdag 23 augustus 2017

Vlinders en fuchsia's





 Dit tweede blog over ons bezoek aan de Passieflorahoeve in Harskamp is zeker
wel kleurrijk, maar minder knallend dan de vorige.
Hier ruimte voor de vlinders, waarvan er véél rondvliegen in de verschillende kassen.



Vlinders laten zich het beste zien bij zonnig weer. Het nadeel van een redelijk zonnige
dag midden in de vakantieperiode is dat er in de kassen ook véél mensen rondlopen.
Dat maakt het fotograferen er niet makkelijker op. 
Ik heb toch geprobeerd er een beetje afwisselende serie van te maken. 




Hier een "landschapje". In een hoekje was een watervalletje gemaakt.
Daaromheen vonden veel vlinders een lekker plaatsje om te rusten.



Er waren veel van deze oranje vlinders; meer of minder zwart gestreept.
Waarschijnlijk is dit steeds de Oranje passiebloemvlinder of Dryas iulia,
waar veel ondersoorten van zijn.
 

Dit drietal heb ik een poos kunnen observeren. Het was me niet
duidelijk waarom ze elkaar steeds opzochten, maar het gaf me wel de 
gelegenheid verschilende foto's te maken, waarop goed te zien is hoe de
valling van het licht de kleuren beïnvloedt.




De volgende kon ik meer van onderaf nemen. 
De vlinder zelf is zo goed te zien. En het licht door de vleugels heen vond ik mooi, 
ondanks dat de vleugels al wat gehavend zijn. 




Geen beeldschone foto, maar ik was al blij dat hij even bleef zitten.
En zó leuk om hem in het echt te zien. Wat een statige manier van
vliegen heeft deze koninginnepage.



Nog een page. De Aziatische Papilio xuthus.



Van de monarchvlinders vlogen veel exemplaren rond. 
Die zijn beroemd om hun gigantische tocht van Canada naar Mexico in 42 dagen.
En dan terug in vier generaties. Fantastisch fenomeen, dat ze dan precies 
weren waar naartoe.  Ze staan ook op de openingsfoto.

Ze vliegen niet alleen in Amerika rond, maar komen ook in andere 
werelddelen voor. Tot mijn verrassing zag ik ze ooit in Botswana.
Ze bleken daar een algemeen voorkomende soort te zijn.



De Heliconus erato komt uit Zuid Amerika.




De kleine vos zien we thuis ook veel langskomen.
Maar ik vond dit standpunt zo wel leuk, met het licht door zijn vleugels.



Nog weer eens wat oranje:








Ook heel leuk om eens  in 't echt te zien.
Wát een prachtige kleur: de ijsvogelvlinder.



Ik heb hem erg lang mogen bewonderen.
Eerst zat hij een poos op mijn schouder; daarna verhuisde
hij naar mijn duim, waar hij blijkbaar iets lekkers te eten vond (zout?)
Zo kon ik hem wel erg goed bekijken. Uiteindelijk ook maar een
foto gemaakt met de Lumix  die ik in mijn hand had. 
Moest 30 cm afstand houden en op groothoek, dus deze foto is erg gecropt.
Wel gaaf om hem van deze kant zo dichtbij te kunnen zien.




Een papiervlinder - Idea leuconoe.




Vlinder zonder naam.
Ik ben trouwens helemaal geen vlinderkenner, dus heb veel namen
gegoogled. Corrigeer me alsjeblieft als ik ernaast zit. 




 Tot slot de fuchsia's. Die zijn zo anders van kleur en sfeer dan de 
bloemen in het voorgaande blog; ik vond dat ze hierbij beter passen.













Dank voor alle enthousiaste reacties op "Zomerkleuren".






dinsdag 8 augustus 2017

Zomerkleuren





Een blog vol uitbundige zomerkleuren.
Vorige week waren we een dagje naar de Passieflorahoeve in Harskamp.
Behalve de zonnehoedjes werd ik ook heel vrolijk van de dahlia's, met knotsgrote 
bloeiende bollen in sprankelende kleuren.




De jonge knoppen zijn daarentegen heel donkergroen. En glanzend.




In de middag vond ik er zelfs nog een met regendruppels van 's morgens.




Terug naar de bloeiende kleurexplosies.
Ook met druppels, maar dit was dan ook nog in de ochtend.







Daar komen natuurlijk ook insecten op af.




De tocht van het lieveheersbeestje






Vol bewondering heb ik dit lieveheersbeestje gevolgd. 
Zo'n bloemblaadje in en uit moet voor hem toch een klauterpartij zijn, 
veel blaadjes zijn al gauw 3x zo lang als het beestje zelf.









 Onvermoeibaar ploeterde hij voort, blaadje in, blaadje uit 
en weer naar de volgende.






 Dat gaf mij de gelegenheid om hem lang te volgen en 
héél veel foto's te schieten. Het viel natuurlijk niet mee om van 
zo dichtbij het koppie scherp te krijgen. Hij bewoog echt continu.






Ik hoop maar dat hij af en toe iets héél lekkers tegenkwam.





"Eh... de Passieflorahoeve, daar hebben ze toch heel veel vlinders?'
Ja, die komen in een volgend blogje aan de beurt. 
En het is echt mijn bedoeling om daar niet zoveel tijd overheen te laten gaan.