Zo'n boomstronk vol zwammen loop ik vaak voorbij,
omdat ik het heel moeilijk vind daar mooie macrobeelden van te maken.
Maar dit waren duidelijk andere zwammen.
Alleen de kleur al: zachtroze. En ook zachte vormen.
En ze groeiden niet allemaal tegen elkaar aan,
zodat ook enkele zwammen te fotograferen waren.
Zo'n heel jong zwammetje:
Deze was al iets ouder:
Close up:
Een groepje bij elkaar:
Veel grote zwammen gezien die dag, maar ik begon met een kleintje,
een mycena die nogal eenzaam tussen de herfstbladeren stond.
Wel nog helemaal gaaf, een jonkie denk ik.
Ook niet zo groot, twee elfenschermpjes:
Deze jonge fraaisteelmycena werd goed beschermd:
En groepje jongeren:
En wat volwassen fraaisteelmycena's
Een ander soort herfstschat; ik vond deze lege bolster er wel mooi liggen zo.
Heel veel tonderzwammen zag ik daar op de hoge bomen.
Wel een soort die ik altijd lastig vind om te fotograferen.
Maar deze vond ik toch wel wat.
Twee elkaar kruisende heksenkringen van bijzonder grote zwammen.
(telefoonfoto)
Ik heb niet kunnen vinden hoe deze zwammen heten,
maar zo'n heksenkring schijnt wel bijzonder te zijn.
Op een randje:
Niet zo'n mooie foto:
Toen ik de foto hierboven gemaakt had (1/60 sec, f5,6 bij ISO 1600),
dacht ik aan het witte fietslampje in mijn tas. Echt wit licht.
Stomverbaasd was ik toen ik daarna op mijn schermpje keek;
dezelfde zwam; bijna lichtgevend geel.
Een andere zwam (zonder lampje):
Kleine zwammetjes; en knalgeel, maar lastig te fotograferen
door hun fluwelige oppervlakte.
Wel een heel vrolijk gezicht, die gele accenten op de donkere bosbodem.
Deze stonden mooi verdeeld op een rijtje in een liggende boomstam
Wintermycena's, denk ik.
Het volgende groepje zag er net iets anders uit;
ik weet niet of dit dezelfde soort is,
stond wel heel dicht bij de groep hierboven.
Een mooi groepje witte koraalzwammen.
Niet de eerste vlieg dit seizoen, maar ik vond deze wel goed gelukt.
Het was dit jaar wel een uitbundig paddenstoelenseizoen, maar niet overal.
Op FB zag ik ook berichten van mensen die schreven dat er zo weinig te vinden was.
Nu had ik zelf gemerkt dat het per plek enorm kon verschillen.
Eerst was ik in 's Graveland in het bos achter Gooilust, waar het wemelde
van allerlei verschillende zwammen. Een week later ging ik naar de andere kant
van 's Graveland, bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten.
Meer dan een uur heb ik gezocht rond alle plekjes waar ik voorgaande jaren
uren op mijn knieën heb gezeten: niets te vinden;
behalve, uiteindelijk: die ene kleine mycena.
Verder naar achteren doorlopend (richting Bantam), kwam ik iemand tegen
die me vertelde: nog een stukje doorlopen, daar staat het vol.
En dat was zo: daar zag ik die grote zwammen, de heksenkring
en alle andere paddenstoelen in dit blog.
En ik ben nog niet uitgezwamd; er volgt nog een herfstblog.
