Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

vrijdag 25 oktober 2024

Rood met witte stippen

 


 Als je 'paddenstoel' zegt, denken de meeste mensen aan deze;
de meest bekende. Door zijn kleur valt hij ook goed op in het bos.
Door alle nattigheid dit hele jaar door is het een heel goed paddenstoelenseizoen
en de vliegenzwam laat zich volop zien (op facebook zeker).


Ik kwam een groep verspreid staande, zeer grote exemplaren tegen.
Diameter van de meest platte hoeden tot meer dan 10 cm doorsnee.





Het is me nu duidelijk waarom ze vliegenzwam heten.
Ze werden volop bezocht door vliegen.

 

 
Deze kon ik door de lens een hele tijd volgen.
Zo te zien zat hij lekker te smikkelen van de witte stippen.
 
 

 
 
De meeste exemplaren hier waren trouwens meer oranje dan rood. 
Aan de onderkant zeker.
 
 

 
 
Ik vind dat zo mooi, dat beetje kleur door de lamellen heen.
 
 

 
 
 Ook leuk vanaf de zijkant.
 
 
 
 
 

 
 
Meerdere zwammen echt dicht bij elkaar zag je hier weinig,
Deze twee vormden wel een 'setje', 
maar het was nog best lastig om ze in één beeld te vangen. 




 
 Tot slot een close-up langs de bovenkant.




 
 Een kort blogje deze keer. 
Ik vond dat deze beroemde zwam wel even apart in de schijnwerper mocht staan.

Uiteraard volgen er meer zwammen in volgende blogs.
 
 
 
 

dinsdag 15 oktober 2024

De eerste herfstbeelden

 


 

 Eind september in Lusthof De Haeck.
Het is er nog drijfnat en sompig; hier en daar wel wat
paddenstoelen, maar niet zo fotogeniek.
Natuurlijk wel andere tekenen van herfst, zoals deze varen
vol met sporen; door de zon van achter mooi opgelicht.

 


 

Doorkijkje: 
 
 

 
 
Aan sommige blaadjes is al duidelijk te zien dat de herfst nadert.
 
 


 
Op de fotoclub hebben we een thema "schoonheid van verval",
daar passen deze beelden mooi bij.
 
 

 

 
Heel andere blaadjes, maar dat rood geeft ook het naderen van de herfst aan. 
 
 

 
 
 


 

Het lage zonlicht over het water gaf de natte leliebladeren een 
bijzondere glans.
 
 

 

En één zo'n blad stond rechtop en pakte met zijn achterkant precies
de zonnestralen. Bijna lichtgevend zo. 
 
 
 
 

Een week later naar het Amsterdamse bos. 
Daar toen wél zwammen, maar eerst nog een leuk gekleurd blaadje.
 
 

 
 
Veel jonge zwavelkopjes. Hier in een groepje.
 
 

 
 
De volgende stonden nog dichter bij elkaar:
 
 

 
 
En sommige alleen:
 
 

 
 
Dit trio was heel dicht op elkaar gekropen.
 

  
 
 
Bij de zwerminktzwammen ben ik met een lampje aan het stoeien geweest.
 
 

 
  
Bij een grote groep lukte dat niet, maar met deze twee vond ik het wel wat. 
 
 

 
 
 
Sporenkapsels horen natuurlijk ook bij de herfst.
 
 

 
 
Deze geweizwammen waren nog piepklein;
hoogstens 2 cm hoog.

 

 
 
Door de lens zag ik pas die prachtige guttatiedruppels eraan.
 
 

 
 
 
Tegenlicht - wel een heel mooi effect bij deze kleine kaardenbolletjes.
 
 

 

 

 
 
Nog een keer een lampje gebruikt voor een wat mysterieus effect.

 

 
 
Het laantje in het bos waar ik de meeste paddenstoelen tegen kwam.
 
 

 
 
Inmiddels heb ik alweer meer en andere zwammen  
op de plaat kunnen zetten. Tussen de regenbuien door zijn er
toch veel dagen dat het heerlijk is om buiten in een bos te zijn.
 

 

 

donderdag 26 september 2024

Lago di Braies + flora

 

 

Verspreid tussen de hoge pieken van de Dolomieten liggen veel bergmeren.
 Het grootste is het Lago dit Braies. Dat is dan ook het meest bekend
en trekt dus ook veeeel toeristen.
 
 

 

Wij vonden het daar ook wel druk, maar het is waarschijnlijk geen vergelijk met de
 zomermaanden. Er was nu plek genoeg op de parkeerplaats, terwijl men in de zomer
moet parkeren in een dorp 6 km verderop. Dan rijdt er een pendelbus heen en weer.
 
 Een voordeel heeft al die toeristische belangstelling wel: er loopt  een 
goed begaanbaar pad rond het meer, zodat je er makkelijk omheen kan wandelen.





In het eerste deel van de wandeling is het meer wat smaller.
Het licht en verschillende bomen toveren 100 tinten groen tevoorschijn.
 






Windstil was het zeker niet, maar dat heeft ook zo zijn voordelen.






 

 

Links op de foto is goed te zien dat er een pad langs de bergwand is aangelegd.

 


 

 Daar klettert het water langs de bergwand naar beneden.
 
 

 

 
Vanaf die bergwand naar beneden kijkend. 
 
 

 

 



Vanaf het strandje hierboven maakte ik de volgende beelden.
 
 

 

Water....

 

 


 

En nog even een landschapsbeeld. 
 
 

 
 
Langs de  lagere kant van het meer groeiden ook veel bloemen, 
daarvoor had ik hier geen tijd meer, dus ben ik bij het volgende meer uitsluitend
met de bloemen aan de gang gegaan.
 



 De orchideeën groeiden al langs de weg. 
 
 

 
 

 
 
Nou ja, dat vond ik gek, maar eigenlijk heb ik hier in
Nederland ook op de gekste plaatsen orchideeën gefotografeerd.
 
 

 
 
Ook mooi (en roze): ruige weegbree.

 


 


 Geen idee hoe deze heet, maar ik vind het wel een mooi plaatje.

  

 
 
 Alpenklaver:
 
 

 


 

 

Dank voor het bekijken en graag tot een volgend blog.