Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

zondag 16 juni 2024

Sightseeing Rotterdam

 
 
 


Een zondag op stap met een leuke groep om Rotterdam 
te verkennen en foto's te maken.





Eerst langs het maritiem museum -                    
                                    oude schepen in een moderne stad.





Dan op weg naar dé brug
 
 

 


De Erasmusbrug van onderaf -
hij krijgt dit jaar een grote onderhoudsbeurt.
 
 

 


Vanaf de brug:
 
 

 


Vanaf de andere kant:
 
 

 
 
Op de Kop van Zuid iets heel anders, waar ik erg van onder de indruk was:
 
 

 


Deze muurschildering is in 2022 gemaakt door Judith de Leeuw,
in opdracht van het KWF Kankerbestrijding en hoopt dat mensen 
die leven met en na kanker er hoop uit kunnen putten.
 
 

 


Het is zondagmiddag en mooi weer; dus het is druk bij de Koopgoot. 
 
 

 


En ook bij en in de Markthal.
 
 

 


Die giraf vond ik wel erg leuk:
 
 

 
 
Veel kramen met allerlei etenswaren, daarin was ik niet geïnteresseerd.
 
 

 
 
Ik keek liever omhoog.
 
 

 


Geweldig, die explosie van kleuren.
 
 

 
 



De achterkant van de Markthal,
deels een spiegeling, deels kijk je ook naar binnen.
 
 

 
 
Daar vlakbij: de kubuswoningen.
 
 

 


Met de Blaaktoren, oftewel het Potlood, op de achtergrond:
 
 

 


Heerlijk om hier een poosje rond te dwalen.
 
 

 
 













Doorkijkje naar het Witte Huis:
 




Tot slot de Oude Haven
 
 

 


Zoals ook aan de foto's te zien, begon de dag nogal grauw,
maar al gauw werkte het licht goed mee. Het was een heerlijke dag
om buiten te zijn en ik vond het heel leuk om op al die bekende
plekken rond te lopen.





zondag 9 juni 2024

Veelvraat * Gulo gulo

 

 
 
Veelvraten laten zich in de natuur niet vaak zien en in Gaia Zoo is dat
niet anders. Ze hebben daar een behoorlijk groot, bebost gebied, 
waar ze goed uit het zicht kunnen blijven. 
Wij liepen, na een regenbui, in de namiddag in een heel stil park rond.
Vanaf het plateau dat uitkijkt op dat gebied, keken we zonder verwachting.
Maar ik bleef kijken en zag iets donkers bewegen tussen de groene bladeren. 
De camera erop gericht en ja, het zou wel een vacht kunnen zijn,
misschien wel twee dieren die aan het rollebollen zijn?
Natuurlijk bleef ik ze met de camera volgen; de beloning was:
 
 

 
Een opening in het gebladerde en twee dieren samen in beeld.
 
 

 
Ze waren hier dus lekker aan het rollebollen samen.
 
 

 
Nog net in beeld:
 
 

 
Ze gingen uit elkaar, maar al gauw kwamen ze elkaar weer tegen:
 
 


Een poosje later kreeg ik er weer een in beeld, 
die lekker in het hoge gras lag de draaien.








 
 

 
Daarna bleven ze een poos uit het zicht;
ik was al weggelopen, want het liep tegen sluitingstijd van het park,
maar werd teruggeroepen door Adri, want: 
ze kwamen dichtbij de uitkijkplek.
 
 

 
 


Deze foto's zijn dus veel minder gecropt dan de voorgaande.





De volgende kwam nog dichterbij; hier hoefde ik niet te croppen..




De veelvraat is een marterachtige, maar wel groot en zwaar gebouwd.
Ze hebben een aparte manier van lopen, heel leuk om dat hier ook te zien.
Ze leven in arctische gebieden; hun leefgebied wordt bedreigd
door het opwarmen van de aarde.
 
Meer info over zijn leefwijze vind je in een artikel van National Geopraphic:


Over de veelvraten in GaiaZoo vind je hier info: GaiaZoo veelvraat






We hebben daar een uur lang genoten van deze dieren,
toen moesten we ons haasten naar de uitgang, want het was sluitingstijd.
In al die tijd is er trouwens geen mens langs gekomen. 
Het gaf me wel een beetje safari-gevoel.




 

dinsdag 28 mei 2024

Zuid Limburg

 

 Half mei waren we een paar dagen in het uiterste zuiden van ons land.
Landschappelijk toch een heel andere wereld.
 
 


Glooiende heuvels rondom Valkenburg.





Wandeling naar de Kunderberg
 
 

 
 
Het pad ging eerst een stuk omlaag;
zo tegen de zon in lijkt de lucht wat flets.
 
 



 
 
Dus het volgende beeld voor het zomergevoel,
want die dag werd het warmer en warmer, met bijpassende lucht.
 
 

 
 
Langs de kanten vrolijk fluitenkruid.
 
 

 
 
 

 
 
En verderop werd dat het vrolijke geel van heel veel grote ratelaars.
 
 

 
 
Niet alleen langs het pad, het was massaal aanwezig.
 
 

 
 
Ook hier weer glooiend landschap...
 
 

 
 
... en zo'n heerlijk zomerse lucht.




 
Het Savelsbos
 
 
 


 
Het Savelsbos ligt echt aan het zuidelijkste randje van Nederland.
Het is een smal, grillig hellingbos. 
Onder het bos kronkelen de gangen van oude groeves. 
Delfstoffen waren grind, mergel en vuursteen.
 
 

 
 
Het is een oeroud bos met gigantisch hoge bomen
en heel smalle paden. 




 
 En verrassend rustig, 
zeker als ik een zijpaadje insloeg, kwam ik niemand tegen.

 

 
 
Zeker ook verrassend: de vele soorten die hier door elkaar groeien.
 


 
 
Ik heb die middag vooral veel omhoog gekeken.
Fantastisch, dat spel van licht en donker.
 
 

 
 
En hieronder de vele verschillende bladvormen.
 
 

 
 

 
 

 

Tot slot een heel ander beeld. De bast van een omgevallen boom,
die aan het vergaan is. In Lightroom een beetje met de kleurschuiven gespeeld. 





We logeerden daar in een bijzondere B&B.
Een tiny huisje in een bomvolle tuin. Niet heel praktisch, wél heel leuk en gezellig.
Een aanrader als je daar eens in de buurt bent 
en sowieso leuk om hun website eens te bekijken: