Meer Phacelia

Zoals ik in mijn eerste bloemenblog schreef, was ik benieuwd 

hoe de phacelia erbij zou staan na alle droogte,dus ben ik in de 

tweede helft van juli daar weer gaan kijken.

De kamille stond er lusteloos bij, korenbloemen waren niet meer te zien, 

maar het graan stond goudgeel te stralen en daartussen bloeide 

hier en daar nog vrolijk een  klaproos.

En de phacelia? Die bloeide volop.

Heel leuk om te zien hoe de schichten ontrollen en steeds weer nieuwe

bloemen dragen. Heel veel planten waren al ver in deze cyclus,

maar er stonden ook nog veel planten in knop.

Voorlopig nog volop bijenvoer aanwezig.

Die hoog opkomende schichten geven weer een andere aanblik,

dus heb ik me weer heerlijk vermaakt met de macro

en geprobeerd dit op verschillende manieren vast te leggen.

 

De foto's hierboven zijn gemaakt op 20 juli; de tekst had ik ook al eerder geschreven.
Inmiddels ben ik samen met Maria weer op het veldje geweest en ook de phacelia's 
stonden er niet meer zo fit bij. Tja, alles gaat momenteel snel in de natuur.
Er waren nog wel wat planten met knoppen en bloemen in bloei, maar de algehele
indruk was dor en bruin.

Ik heb begrepen dat het een eenjarige plant is,

dus ik hoop maar dat ze het komend jaar weer op een veldje inzaaien.

Gezien alle inspanningen van Natuurmonumenten voor het behoud van 

de bijen, zal dat toch wel?

Naar aanleiding van het bezoek samen met Maria (gezellig!) krijgt dit blog nog een toetje.
Op een nogal winderige middag zijn we toch op zoek gegaan naar icarusblauwtjes.
Tot mijn verrassing zijn daar wel een paar foto's van gelukt.

 

Wat een kleine vlindertjes zijn dat. Had ik nog nooit zo gezien.
Ook heel leuk om deze blauwe vlekjes door de lucht te zien fladderen.

 

Dank voor je bezoek; eventuele reacties waardeer ik zeer.

Vlinderen in de AWD

 

Nog een blog met vlinders. Ditmaal gevangen tijdens twee bezoeken aan de AWD deze zomer. Een zaterdagochtend in juli waren we vroeg op stap. De vlinders zijn dan nog niet zo beweeglijk. Dit koevinkje liet zich in ieder geval van alle kanten bekijken.

ook het bruin zandoogje van twee kanten:

Later op de ochtend nog een koevinkje:

En nogmaals close-up; hier is de opgerolde tong goed te zien:

groot dikkopje:

 En nog een keer omdat ik de rietpluim zo mooi vind:

Inmiddels was de ochtend al een heel eind op weg en zag ik deze bijzondere, 

mooie vlinder zitten. Hij bewoog niet veel en ik heb hem eigenlijk niet 

met gesloten vleugels gezien.

Zoeken op vlindernet leert mij dat het een kantstipspanner is. Zeldzaam in Nederland, komt alleen voor in de duinen tussen Egmond en Bloemendaal. Dus hij was nog een beetje verdwaald ook. Bovendien is het een nachtvlinder, die meestal in de schemering vliegt. Bijzonder dus, dat ik deze vlinder om 11 uur 's morgens aantrof. Het "kant" in de naam is trouwens zeer terecht: zijn vleugels lijken wel van spierwitte kant gemaakt.

Dan een namiddag in augustus. Langs het water zien we deze kleine tere vlinders: 

de kleine vuurvlinder.

Later, op de terugweg, zagen we langs de weg beduidend grotere, veel steviger lijkende vlinders in dezelfde kleuren. 

Als ik het goed begrepen heb, is ook dit de kleine vuurvlinder.

In fotoblogs had ik al heel wat foto's gezien van het mooie Icarusblauwtje. 

De volgende foto's hebben een nogal rommelige achtergrond, maar ik vond het heel leuk om achteraf via Vlindernet uit te vinden dat deze 3 vlinders, die ik fladderend over de bodem aantrof, 3x een mevrouw Icarusblauwtje is:

Het schieten van mooiere plaatjes van deze vlinder staat zeker op mijn "lijstje" 

voor komend jaar.

 

Dank voor de leuke reacties op mijn vorige vlinderblog.