Pas laat in het voorjaar - het was al juni - is onze voortuin opnieuw beplant met o.a. een paar vlinderstruiken. Die bloeiden deze zomer nog niet zo uitbundig, natuurlijk. Maar waarschijnlijk door de vele regen in augustus, en daarna weer volop het zonnetje, stonden de struiken begin september ineens vol met bloemen. Midden op de dag kwam ik thuis en wist echt niet wat ik zag: er fladderden volop vlinders! En ook nog eens verschillende soorten. En vooral ook: van die mooie. Supersnel de camera gehaald en ... genieten maar.
Heel leuk om die citroenvlinders eens goed te kunnen bekijken. Er fladderden er wel een paar in het rond. De een véél groener dan de ander. Ik heb inmiddels begrepen dat de donkere de mannen zijn; de vrouwen zijn soms vrijwel wit.
De volgende foto is een beetje rommelig, maar ik was zo blij
dat ik deze vlinder ook met geopende vleugels
dat ik deze vlinder ook met geopende vleugels
"gevangen" had, dat ik deze wel wil laten zien:
En nog even heel dichtbij:
De kleine vos zien we hier wel vaker,
maar daarom is-ie niet minder mooi:
De gehakkelde aurelia had ik nog nooit eerder gezien.
Een apart, klein vlindertje.
De distelvlinder heeft een steviger formaat;
valt ook direct op door kleur en tekening.
Een paar dagen later vlogen er aan het eind van de dag ook
nog vlinders rond. Het licht was nu veel mooier én er was
veel minder wind. Daardoor bleven de witjes soms ook
lang genoeg zitten om erop scherp te stellen.
De atalanta liet nu ook met gespreide vleugels
zijn volle kleurenpracht zien.
Toch vind ik het volgende plaatje mooier,
door het lichtrandje:
Verder waren daar een zeer-gehakkelde aurelia