De traditionele terugblik op het afgelopen fotojaar.
Het was voor mij op fotogebied een heel mooi jaar. Maar liefst twee keer op fotoreis
naar bijzondere gebieden. Allereerst de reis naar de Coto Doñana mét de Rio Tinto,
waar we al jaren naar uitkeken. En toen in september een week lang met
de camera op stap in de Dolomieten. Ook zo'n droombestemming.
Ook in eigen land valt er natuurlijk veel te fotograferen.
Dat deed ik in sommige periodes zo fanatiek, dat de blogjes er soms niet van kwamen.
Het voordeel is nu, dat er op dit overzicht ook foto's te zien zijn,
die nog niet eerder in een blog stonden, voor jullie 'nieuwe' beelden dus.
januari ~ februari ~ maart
Half januari een avond 'spelen met licht', een fotowandeling 'Via Liset'.
Marieke gaf een demonstratie staalwol slingeren.
Dát was spectaculair en leverde mij deze bijzondere foto op.
Deze sierlijk poetsende fuut zag ik in de ringvaart vlakbij huis.
De bosanemonen bloeiden al vroeg dit jaar.
Een bos bijna uitgebloeide tulpen was een fijn foto-onderwerp,
waar ik een middag heerlijk mee bezig was. Deze vind ik de mooiste.
april ~ mei ~ juni
kievitsbloemen
spiegelriet
En toen stond ik dus eindelijk, echt, langs de Rio Tinto met mijn camera.
Meer beelden van de Rio Tinto zijn hier te zien: Rio Tinto en Meer Rio Tinto
Ook bijzonder in de Coto Doñana: bos met oeroude kurkeiken.
juli ~ augustus ~ september
Een echt hoogzomerbeeld: akkerhommel op een loeigrote zonnebloem.
Aan de zijkant van een veld vol uitgebloeide soortgenoten
stond deze lupine nog volop te bloeien.
Begin september naar de Dolomieten.
Dat was zo bijzonder en imponerend als ik had verwacht.
Spectaculaire wolkenluchten, uitzicht op de glooiende alpenweiden
en bijzondere rotsformaties - de camera maakte overuren.
Ik maakte er dan ook veel blogs over, zie hier: Dolomieten
oktober ~ november ~ december
Met de fotoclub een dagje op 'fotosafari' naar Avifauna.
Deze neushoornvogel (door het gaas heen) vond ik wel goed gelukt.
Dan is het ook paddenstoelentijd. Dit jaar had ik wat moeite om
daarmee op gang te komen. Maar uiteindelijk heb ik er veel op de foto kunnen
zetten. Dit was de eerste die goed gelukt was.
Bloedsteelmycena.
In een gespleten oude boomstam vond ik een groepje van deze zwammen.
De bjzondere kleur viel op. Af en toe viel er wat zonlicht op en kleurden ze echt rood.
Ik heb er een hele serie van kunnen maken, daar volgt zeker nog een blog over.
Maar dit is wel de mooiste:
Dan in december een reünie met de Dolomieten-groep.
Natuurlijk heel gezellig bijkletsen en elkaars foto's en filmpjes bekijken.
Maar ook fotograferen. We zaten in Zeeland, dus de Zeelandbrug was een mooi onderwerp.
Alleen werkte het weer niet zo mee; echt Hollands najaarsweer: waterkoud en
een stevige wind, die waaide met extra kracht langs de dijk natuurlijk.
Ik was goed warm aangekleed, maar die vingers... o, wat heb ik
staan emmeren met die ijskoude vingers en de piepkleine knopjes op de camera.
Dus ik was extra blij toen dit beeld (met een beetje hulp van Lightroom)
op de computer verscheen.
Alle volgers, kijkers, lezers van dit blog wil ik hartelijk danken voor hun belangstelling.
En zeker dank voor alle leuke en fijne reacties
die ik van jullie mocht ontvangen.
Voor het komend jaar wens ik iedereen vééél gezondheid en voorspoed,
plus: veel mooie fotomomenten.
die ik van jullie mocht ontvangen.
Voor het komend jaar wens ik iedereen vééél gezondheid en voorspoed,
plus: veel mooie fotomomenten.
