Eind augustus waren we een dag in het Waterloopbos.
Dat bos stond al een poosje op mijn 'lijstje', maar ik was er zeker eerder
naartoe gegaan, als ik had geweten hoe fantastisch dit bos is.
We troffen een prachtige zomerdag, het licht speelde mooi door de bomen,
maar evengoed waren er ook nog plekken behoorlijk donker onder het dichte bladerdek.
Vanaf 1951 zijn hier veel schaalmodellen gebouwd voor onderzoek door het
Waterloopkundig Laboratorium uit Delft. Op de foto's hierboven en hieronder
de modellen die zijn gebouwd om de ligging en lengte van de pieren
in IJmuiden te bepalen.
Tegen het eind van de vorige eeuw werden de proefopstellingen overbodig doordat
computers de gegevens konden berekenen. De schaalmodellen in het
bos werden verlaten en raakten overwoekerd.
Natuurmonumenten nam het bos in 2002 over.
Enkele modellen zijn gerestaureerd en
vrij gemaakt van begroeiing. Andere zijn overwoekerd door het groen.
Uiteraard is er in dit bos veel water. Vooral bewegend water.
Maar ook delen met rustiger water.
Wat voor ondoorzichtig laagje hierop ligt, weet ik niet;
de cirkelvormige plant vond ik heel bijzonder.
Ik denk dat het krabbenscheer is.
Voor mij was het bos een luilekkerland aan foto-onderwerpen.
Sommige apparaten staan weg te roesten.
Kunnen ook leuke beelden opleveren.
En continue omringd door alle tinten groen.
Tot slot mijn favoriet van die dag; alsof je in een tropisch regenwoud staat:
Nogal een door elkaar van foto onderwerpen zo,
maar grotendeels in de volgorde waarin ze zijn gemaakt. Je loopt daar dus van
de ene omgeving naar een totaal andere sfeer. Ik ben ook heel lang
bezig geweest om foto's uit te zoeken voor dit blog, want ik had er nog véél meer,
maar probeer een maximum van 30 aan te houden.
Verder had ik gelezen dat dit bos in herfstkleuren ook een aanrader is,
en bovendien hoorde ik dat de paddenstoelen daar nu al volop aanwezig zijn.
Gauw maar eens terug dus.
