Holwortel

Niet echt een naam, waarbij je je een sierlijk plantje voorstelt, 

met bijzonder gevormde bloemen in de mooiste lila tinten. 

Maar dat is het wel:

Holwortel -  Corydalis cava

Een paar jaar geleden had ik een paar van deze plantjes gezien in de 

Heemtuin Nieuwkoop. Dat was toen begin april. Om nu niet te laat te zijn, 

ging ik er begin maart alvast kijken.

En ja, ongeveer op dezelfde plek bloeiden er nu al meer dan wat ik toen gezien had. 

Het is een overblijvende, zeldzaam voorkomende stinsenplant, 

die groeit in vochtige loofbossen en aan beschaduwde slootkanten.

Het komt ook voor met witte bloemen, maar die heb ik hier niet gezien;

ik vind dat blauw/lila wel zo mooi.

Zo'n bijzonder plantje, stevig, stoer en toch elegant.

Die eerste middag liet het licht het al snel afweten.

Toen ik tien dagen later terug kwam, wist ik niet wat ik zag:

door de hele tuin verspreid, werkelijk overal, bloeiden deze prachtige bloemen.

 

En niet alleen de holwortel, ook het nauw verwante vingerhelmkruid

(ook wel voorjaarshelmkruid genoemd) stond er in grote aantallen. 

Plantje en bloemen zijn net iets kleiner.

Van wat ik hier zag, had ik het idee dat de bloemen per plantje 

weliswaar kleiner, maar ook talrijker zijn. 

En ze groeien gevarieerder om de stengel heen.

Vingerhelmbloem - Corydalis solida

 

De vingerhelmbloem komt wel oorspronkelijk uit Nederland. In het wild 

groeien nog wat plantjes in duinstreken en langs de Utrechtse Vecht. 

Verder is het nu ook vooral een stinsenplant.

Het duidelijkste kenmerk om de planten te herkennen, 

zijn de schutblaadjes onder ieder bloemetje.

Die van holwortel zijn bolvormig en hebben een gave rand:

Die van de vingerhelmbloem zijn handvormig ingesneden:

Detail van de bloemen van de vingerhelmbloem:

De knoppen zijn al mooi:

Nog wat holwortel:

Tot slot een vingerhelmbloem, die graag anders-dan-de-anderen

wilde zijn. Paddenstoel misschien? 

Informatie over de bloemen heb ik uit wildebloemen.info,

flora van nederland en (uiteraard) Wikipedia.

Dit was echt zo'n dag met een gouden randje. Daar kan je lang op teren.

En er bloeide daar nog veel meer, dus er volgt nog een blog.

Mos

In een eerder blog heb ik mijn eerste stappen laten zien van

mijn zoektocht naar leuke mosjes om op de foto te zetten. Er ging een

nieuwe wereld voor me open en natuurlijk ben ik meer gaan zoeken.

De foto's in dit blog zijn op verschillende dagen gemaakt,

in februari en ook nog begin deze maand.

Om te beginnen (weer) het gedraaid knikmos,

Lusthof de Haeck stond er vol mee, niet alleen langs de waterkant.

Het leuke hier is dat de sporenkapsels zoveel licht vangen, 

dat ze soms bijna lichtgevend lijken.  

Ook óp het water groeit mos.

In eerste instantie baalde ik eigenlijk een beetje: zie ik eens bekermos, 

kan er niet dichtbij komen. Maar dat kwam later wel goed.

 Dit doet me trouwens denken aan een groot zeilschip uit de tijd van de VOC.

  

Verderop vond ik op het land een gevallen boom vol mos.

Ik dacht dat dat wel makkelijker fotograferen zou zijn, maar dat viel tegen.

Op sommige plekken groeiden veel sporen, maar dan ook heel veel,

heel rommelig door elkaar.

Het was echt zoeken naar een beetje compositie,

de meeste foto's hiervan zijn in de prullenmand beland.

De naam van dit mos heb ik niet kunnen vinden.

Maar Helma wist hem wel; het is het Gesnaveld klauwtjesmos -  Hypnum cupressiforme

In een ander klein bos was ik op een ochtend dat het licht

en de wind echt niet wilden meewerken. Het bleef bij wandelen.

Totdat ik op de terugweg een tak op de grond zag liggen,

vól met kleurige korstmossen.

Daar wilde ik nog wel even voor op mijn knieën. 

Een geel trilzwammetje (?) zorgde voor nog wat extra kleur.

Wat takkenfoto's als tussendoortje:

toen ik op een ochtend "mijn boomstam" nog eens opzocht,

zag ik aan de andere kant een boom, die recht vooruit het water ingekukeld was.

Gecombineerd met een bleek zonnetje in tegenlicht zag dat er betoverend uit. 

Nog een "landschapje" - zo'n bed van mos ziet er ook prachtig uit.

Nu dan de foto's van het bekermos.
Echt heel leuk om te zien, maar nog véél kleiner dan ik gedacht had. 

Dezelfde bekers, maar dan met bonus, 
pfff... dat was dus ook een héél klein mugje (of zo) 

Het was echt zoeken naar "bekers" die een beetje opvallen 
en afsteken tegen een anders gekleurde achtergrond bijvoorbeeld, 
zoals deze die aan de zijkant van de stronk groeit.

Dit kan nog nèt, vind ik;
het is wel leuk om ook eens een groepje te laten zien.
Dat heb ik dan wel extra opgelicht in de nabewerking zodat het een beetje 
loskomt van de omgeving.

In de zon of in de schaduw geeft bij ieder onderwerp kleurverschil.
Maar bij deze bekers verschilt de kleur wel heel duidelijk.

Al het bekermos, dat trouwens een korstmos is, 
heb ik gevonden op oude, verweerde boomstronken.

Ik heb het idee dat het wel steeds dezelfde soort is.

Cladonia humilis, ofwel: frietzakbekermos.

En als je die puntzak hieronder ziet, zou je er toch zo een frietje uit willen pikken?

Die bekervorm heeft ook een functie (info van Ron Poot op natuurfotografie):

De bekervorm is geen toeval. Als er een regendruppel in valt, 
spat deze in het bekertje uiteen en neemt sporen en broedkorrels met zich mee. 
Zo draagt de vorm bij aan de voortplanting van het korstmos.

Net als veel anderen struin ik graag door de natuur om zijn mooie kanten vast te leggen,
maar de natuur heeft ook een keerzijde; een donkere, kwalijke kant.
Deze donkere kant heeft ons mensen nu akelig in de tang.

In deze vreemde tijd wens ik eenieder veel sterkte en vooral: blijf gezond.

Tere tinten

Een kort tussendoor-blogje met lentekleuren,
om te vieren dat er nu toch een paar dagen zijn geweest waarop het
voorzichtig aanvoelde als lente.

 

De krokussen stonden, na alle wind en regen, 
nu toch mooi rechtop. Vooral de witte met lila streepjes vond ik zo mooi.

 

 

Ben er met mijn camera zo ongeveer in gedoken.

Bij deze tinten past een sneeuwklokje ook wel.

 

En deze wilde narcis,
die zo lekker eigengereid haar kop omhoog houdt.

 

Verder heb ik me in februari, en ook deze maand,  vooral bezig gehouden
met mijn zoektocht naar mos. Een blog daarover is in voorbereiding.