Zoals in het vorige bericht al aangekondigd, dit keer beelden van een "gastfotograaf".
Mijn echtgenoot, Adri Mullenders, haalt met zijn camera de vogels een stuk dichterbij.
Maar vooral ziet hij veel én kan hij ontzettend snel reageren; het lukt hem dan ook
vaak om vogels in de vlucht vast te leggen.
Dit zijn vale gieren, die om de gierenrots zweefden.
De gier, die ik op het randje van de rots zag staan,
had hij eerder al zien aankomen:
Er loopt een weg door het NP Monfragüe met verschillende stopplaatsen,
waar je een mooi uitzicht hebt, of waar een uitkijkpunt of kijkhut is voor vogels.
Deze weg loopt langs de Tiétar, een zijrivier van de Taag.
Vanuit zo'n kijkhut zag Adri deze gier wegvliegen.
Vanuit de gierenhut
Een ochtend heeft Adri doorgebracht in een grote kijkhut, net buiten het NP.
Er is daar plaats voor 8 fotografen, maar hij had de mazzel die dag alleen te zijn.
De beheerder bracht hem daar naartoe
en kukelde vervolgens alle afval van de lokale slager voor de hut in het veld.
en kukelde vervolgens alle afval van de lokale slager voor de hut in het veld.
Deze rode wouw had dat snel in de gaten.
Maar de gieren lieten ook niet lang op zich wachten.
Al gauw was het een drukte van belang.
Vooral vale gieren.
Hier een aasgier:
En een monniksgier (vind ik zelf érg mooi)
Nog een vale gier van de andere kant:
Rond tien uur werd er nogmaals voer gestrooid,
maar blijkbaar hadden de gieren genoeg gehad, zij lieten zich niet meer zien.
Reuring bleef er genoeg; de wouwen grepen nu hun kans.
Zwarte wouw
Dit is wel heel leuk.
Een wouw eet tijdens de vlucht.
Beide wouwen in close-up. Eerst de rode:
De zwarte:
Een boze wouw:
Vervolgens kwam een heel ander soort vogel een kijkje nemen.
Deze hop wilde ook nog wel poseren met zijn kuif omhoog.
Tot zover de ochtend in de hut. Rond 1 uur werd hij daar weer opgehaald.
Eerder die week had hij hoppen al op een bijzondere manier gezien.
Bij ons huisje op de finca zag hij beweging verderop tussen de bomen;
hij liep er naartoe en kon dit vastleggen:
Tja...knokkend houden ze de omgeving niet meer in de gaten.
Tot slot nog een vale gier, genomen vanaf het uitkijkpunt bij het kasteel.
Ik vind deze kop zo mooi, dus ook nog uitvergroot::
In volgende berichten plaats ik gewoon weer mijn eigen foto's.
Maar deze serie wilde ik heel graag laten zien en passen zo in het verhaal
over deze vakantie.