Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

maandag 21 september 2020

Prairiehondjes

 

 

 

Eind juni gingen wij een dagje naar Dierenpark Amersfoort.
Ik werd erg enthousiast over dat idee toen ik las dat daar prairiehondjes wonen, 
een soort die ik tot dan toe alleen kende van de blogs van Marco
Vanwege eenrichtingverkeer in het park duurde het wel een tijd voor we bij deze 
leuke hondjes aanbeland waren. Hun leefgebied was nog net voor het einde van de route.
 
Het zijn natuurlijk helemaal geen hondjes, maar grondeekhoorns.
 
Constant alert op hun omgeving.




 
 Er waren ook veel jonkies. Hier eentje in de geëigende eethouding.




 
Net zoals de volwassenen.





Dat gaat zo: hapje eten; opkijken om hun omgeving te inspecteren; dan weer een hapje.

 

 

Op de foto's hierboven kon je al zien dat ze rode blaadjes eten. 
Wat dat was, weet ik niet. Wel duidelijk dat ze daar allemaal van gesnoept hadden,
gezien de rode monden.
 
 

 
 
Om te laten zien hoe klein ze zijn:
 
 



Ze hebben een leefgebied aan twee kanten van het pad
en kunnen zelf vrij over het pad  bewegen.
 
 

 
 
Met z'n allen bij elkaar is natuurlijk het veiligst. 
En lekker warm, maar daarvoor hoefden ze dat deze dag niet te doen.
 
 

 
 
Altijd zijn er een paar die "de wacht houden". 
 


 

 
 Maar ze zijn niet altijd zo idyllisch lief voor elkaar.
Dit gebeurde achteraan de zandberg:




Hierna gingen de bewegingen zo snel dat het niet meer op de  foto's
te volgen is. Maar het komt erop neer dat het rechter prairiehondje er uiteindelijk
als een haas vandoor ging.
 
 
De volgende bracht zijn middag heel wat rustiger door.
 
 

 
 
We zagen er ook veel die een middagdutje gingen doen.
 
 

 
 
Per ongeluk in high-key. Eigenlijk wel leuk.
 
 

 
Even kijken wat daar gebeurt...
 
 

 
 
Op verschillende plaatsen zijn ze aan het graven.
Het zijn grondeekhoorns; op de Amerikaanse prairie leven ze in holen.
Graven is dus een belangrijke bezigheid.
Deze graaft hier met zijn achterpoten.
 
 

 
 
Maar de meeste zagen we met hun voorpoten aan de gang.
 
 

 
 
Of zelfs helemaal met hun kop in het zand... 





Zó leuk om te zien als ze een bergje zand voor zich uit gooien.
 
 

 
 
Het is er niet alleen maar een berg zand,
er zijn ook "rotsen" en tunneltjes.
 
 

 

 
Wat een plezier om deze leuke dieren te bekijken.
Je hoeft je daar geen moment te vervelen.
 
 

 
 
Tot slot nog een portret. Want mooi zijn ze ook.
 
 

 
 
 
??? De lightbox ???
Ik heb gemerkt dat bij de meeste Bloggers de lightbox gelukkig nog gewoon werkt.
Bij mij is dat helaas niet het geval. Soms doet-ie het en soms doet-ie het niet. 
Wat vaak wil helpen, is om niet op de eerste foto, maar verderop in het blog of op 
de laatste foto te klikken. Dan krijg je zomaar wél de lightbox te zien. 
Maar dus niet altijd. En dit geldt in alle browsers. 😢
 
Citaat van Kees; "Bloggers wegen zijn ondoorgrondelijk."
 
 
 
 Met of zonder lightbox: dank voor het lezen en bekijken van dit blog.
Reacties stel ik zeer op prijs.

 

 

donderdag 3 september 2020

Zomers allerlei





Een terugblik op de zomer met foto's die niet in een eerder blogje pasten,
maar die ik wel leuk/mooi genoeg vind om te laten zien.
Om te beginnen een vlinder die zich dit jaar heel erg veel liet zien: 

atalanta





Ook de citroenvlinder wist onze vlinderstruik te waarderen.




Komt niet vaak voor, dat een kikker wil poseren,
maar dit mooie exemplaar bleef heel rustig zitten.




Water-landschap: 





 Nog twee waterlelies:




Ook wit, maar toch anders. Zomeranemonen?





Photoshoppen:
twee keer een boomspiegeling in 't water gefotografeerd;
1x de hele boom en 1x ingezoomd;
die beelden samengevoegd.




Vlak bij het vennetje waar ik de kleine zonnedauw heb
gefotografeerd, kwamen eind juli deze klokjesgentianen te voorschijn.










Volop in bloei zijn de bloemen intens blauw.








Tussen de heideplantjes.




Nog eens van heel dichtbij, omdat ik het blauw zo mooi vind.




Ook blauw, maar dan anders: het zandblauwtje.




Zo had ik varens nog nooit gezien. 
De onderkant werkelijk bezaaid met zwarte sporen.






Ook voor het eerst gezien: het groot kaasjeskruid.
De plant is ook echt groot. Stond hier wel ruim een meter hoog.





Ziet er in high key weer heel anders uit.




En iets ertussenin:





Het licht schijnt hier zo mooi over deze fijngekleurde blaadjes.
Maar ik heb helemaal niet opgelet welke plant dit eigenlijk was.





Bruine winterjuffer in de tuin.
Grappig, vorig jaar voor het eerst gezien; kwam in juli alweer langs en zie ik nu nog regelmatig,
steeds hangend aan de uitgebloeide lavendel.





Tot slot ook een vlinder. De kleine vos. 
Heel lang niet gezien, maar fladderde begin augustus ineens volop rond.




De vlinderstruik had zijn beste tijd eigenlijk al gehad,
maar de vlinders vonden er blijkbaar toch genoeg te eten.




 






Dank voor het bekijken en lezen van dit blog;
reacties vind ik altijd leuk.