Een oude berkenstronk van zo'n anderhalve meter hoog,
rondom bezaaid met mooie elfenbankjes. Al ettelijke keren was ik hier langs gelopen
en had ook vaker al foto's gemaakt.
Tegen beter weten in, want hij stond meestal nogal donker als ik er langs kwam
(aan het eind van de éénrichtingroute) en dus vielen die beelden thuis toch weer tegen.
Saai licht, te vlak, de kleuren komen niet mooi uit.
Maar nu....
met al die lichtgevende sneeuw rondom en op de stam zelf,
plus een fijn laagstaand zonnetje dat tussen de bomen heen piepte.
Zo komen de elfenbankjes heel mooi uit.
Ik heb daar eindeloos omheen gedraaid, wist nauwelijks van ophouden.
Verder zet ik daar geen tekst meer bij. Soms is het elfenbankje het onderwerp,
soms heeft de ijzige sneeuw eigenlijk de hoofdrol.
Dit was in Lusthof De Haeck, vlakbij de Neiwukoopse Plassen.
Op de vaart langs de Hollandse Kade werd die zaterdag volop geschaatst.
Dit vind ik altijd een fascinerend gezicht:
boven de dijk uit lijkt het wel of de schaatsers vanzelf vooruit gaan,
zonder verder te bewegen.
Nog meer riet met ijs en sneeuw.
In dat deel vond ik ook dit fijn gekleurde stilleven.
En nog wat snow-scapes, die ik eerder die week maakte.
Ter aflsuiting weer terug naar De Haeck,
de omgevallen boom, nog vol sneeuw én badend in de late zonnestralen.
Jullie begrijpen dat ik volop heb genoten van dat weekje,
inmiddels zeer bijzondere, winterse omstandigheden. In ieder geval
in dit deel van Nederland is het uniek dat sneeuw een hele week blijft liggen.
En dat de wind zich redelijk stil hield. En dat het zonnetje vaak wél aanwezig was.
Kortom, het leek wel vakantie.
En dan hebben we inmiddels alweer een paar mooie lentedagen gehad...
