Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

maandag 25 maart 2024

Thijssepark

 

 
 
Half maart was er een zonnige zaterdag voorspeld,
dus naar het Thijssepark om bosanemonen te fotograferen.
's Morgens vroeg was het grauw en somber, maar dat zou wel veranderen?
Het park was bezaaid met bosanemonen, die niet zo opvielen,
omdat ze hun kopjes nog gesloten hielden.
 




Gelukkig zijn niet alle planten zo lichtgevoelig
en bloeiden de vingerhelmbloem en holwortel er wel volop.
Kleine, tere bloemen, die niet zo opvallen, maar prachtig om van dichtbij
(lees: met de macrolens) te bekijken.




 
Een heel jonge vingerhelmbloem, met de knoppen nog gesloten.
 
 

 
 
Vlak onder de knoppen zie je blaadjes, die een beetje lijken op
een hand met vijf vingers. Vandaar vinger-helmbloem.




 
Bij de holwortel hebben die blaadjes een gesloten rand:
 
 

 
 
Dat is het enige verschil waaraan je de soorten kunt herkennen.
Die sierlijke bloemen hebben ze allebei.




Maar hoe ging het met de bosanemonen?
Tijdens het middaguur zag het park er zo uit:
 
 

 

Hoewel het licht iets beter werd, was het nog niet genoeg
om hun bloemblaadjes echt te openen.
Toch enkele foto's:








Wat er wél graag op de foto wilde: grote bossen zomerklokjes.
Die zijn hun tijd dan weer ver vooruit.
 
 
 


Eerst een wat andere benadering van dit grote aantal: ICM,
ofwel bewegen met de camera:





Maar de klokjes op zich zijn nog leuker dan de wintervariant:





 

Met iets meer afstand:
 
 

 


 

Tot slot een beetje dromerig beeld van de holwortel,
mijn favoriet van die dag:
 
 

 
 
Leuk dat je dit blog bekeken hebt.
En als je van bloemen houdt: er komt nog meer aan. 
Tot blogs.
 
 
 
 

zondag 17 maart 2024

Vroeg voorjaar

 

  
 
 
Na een paar sombere en drijfnatte maanden,
begon het begin maart al heel lekker te 'lenteren'.  
Hert zonnetje kon door de wolken heen breken en de wind hield zich koest.
 
 

 
 
 
Op zondag 3 maart trof ik in de heemtuin in Nieuwkoop
al een aantal bloeiende plantjes van de vingerhelmbloem en holwortel,
nog uiterst klein, maar daarom niet minder mooi.
 
 

 
 
Uiteraard waren sneeuwklokjes er al veel eerder,
maar die waren ook in de weken daarna nog steeds te bewonderen.
 
 

 
 
 

 
 
Bij een heel groepje in het gras staan alle klokjes doorgaans 
kris-kras door elkaar. Dat komt al gauw chaotisch over.
Met ook nog wat beweging van de camera, maar een zachte afwerking,
hoop ik daar toch aansprekende beelden van te hebben gemaakt.




 

 
 
Verschillende struiken komen in bloei, zoals de sleedoorn.

 






Roze bloesem is wel zo mooi.

 

 
 
Ik weet alleen niet hoe dit heet.
 
 

 
 
De donkere takken van de nog kale bomen steken mooi af
tegen zo'n vriendelijke blauw-met-wat-wolken-lucht. 
 
 

 
 
Ontluikende, frisgroene blaadjes dragen ook bij aan het lente-gevoel.
 
 

 
 
 

 
 
Een aparte verschijning is de narcis.
Valt goed op met zijn knalgele 'trompet'. Het mooist vind ik ze
als de bladeren niet zo heel fel gekleurd zijn.
 
 

 


 

 
 
Dit was een héél groot exemplaar. Stond alleen en fier rechtop.





Tot  slot de krokussen. 
Een grasveld vól is een vrolijk geheel, maar wat is het moeilijk
om dat leuk in een foto te vangen.




Eén of enkele bloemen geven een mooier beeld.
 
 

 
 

 
 

 
 

 
 

 
 
En leuk dat ik ook nog zo'n bezoeker goed op beeld kreeg.
 
 

 
 
Dank voor jullie fijne reacties op het voorgaande blog over het Rensenpark. 
Leuk dat ook de meer abstracte beelden in de smaak vielen.
En dank ook voor het bekijken van dit blog.
Waarschuwing: er volgen meer bloemen.
 
 
 
 
 

zaterdag 9 maart 2024

Het Rensenpark

 
 



Het terrein waar de oude dierentuin in Emmen gevestigd was,
is behouden gebleven als park en heet het Rensenpark; een eerbetoon aan
het echtpaar Rensen dat de dierentuin jaren heeft geleid.
 
 

 

 
Het is een prachtig weids park, waar inmiddels verschillende culturele voorzieningen
gevestigd zijn. Behouden zijn vele oeroude bomen, want al eeuwen voordat
de dierentuin hier geopend werd, was deze plek een park.





Het was een heel zonnige dag; prachtig dan het lichtspel over de
met mos begroeide statige eiken.

 

 



Sporen van de oude dierentuin zijn nog aanwezig.
Dit oude bruggetje was blijkbaar aan de tijd overgeleverd. 
Geeft een jungle-achtig effect.





Op deze muur heeft de natuur ook haar stempel gedrukt.
 
 

 
 
Op de stenen leven dan allerlei korstmossen, 
in verschillende vormen en kleuren.
 
 

 
 
Detailopnamen leveren dan heel verschillende 'schilderijtjes'. 




 

 
 

 
 
Voor mij een feestje om daarmee aan de gang te gaan.
 
 

 
 

 
 

 
 
Tot slot nog een sculptuur, die ik erg mooi vond. 




 
 
Inmiddels zijn we na alle nattigheid van de 'winter'
gelukkig al getrakteerd op enkele  mooie voorjaarsdagen
en heb ik als vanouds weer eens 'tussen de bloemetjes' gelegen.
Aan een lenteblogje wordt gewerkt.