Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

woensdag 28 september 2022

Dolomieten - Seceda - Val Gardena

 

 
 
 Na de eerste lange dag begon dag 2 wat rustiger;
we konden 'uitslapen': het ontbijt stond gepland voor 8 uur.
Daarna op weg naar Seceda, een gebied in Val Gardena.
Met wel twee liften omhoog naar ca. 2500 meter.  
 
 
 
 
 
Ook daar troffen we weer heerlijk weer met prachtige wolkenluchten.
 
 

 
 
Na wat foto's vlakbij de lift de andere kant op, omhoog naar het uitkijkpunt. 





We zijn in Italië, dus ik denk dat op iedere berg daar wel een kruis staat. 
Hier met een mooi beeld van Jezus daaraan. Thuis vond ik dat op mijn foto
de mensen eromheen wel erg storende felgekleurde kleding droegen.
Daarom deze bewerking.
 
 

 

 
Daarachter dus een weids uitzicht.
 
 

 
 

 
 
Maar het meest imposant was de blik naar rechts:
 
 

 
 
 Heel indrukwekkend deze stoere pieken; en zeker de rotsen ervoor, 
die het idee geven naar boven 'geduwd' te zijn. 
 
 

 
 
 En zeker met de structuur van de rots hierboven in de voorgrond,
krijg ik toch meer idee bij het verhaal over het ontstaan van dit gebied. 
Het gegeven dat, weliswaar miljoenen jaren geleden,
deze bergen de bodem van de zee vormden en dat deze koraalriffen
omhoog gestuwd zijn door opeen botsende aardlagen.
Je ziet een 'golfbeweging' in de lagen steen.
 
 

 

Een korte, maar duidelijke, beschrijving van de geschiedenis 
van het gebied vind je onder de volgende link: Dolomieten
 
 

 
 
 Ik loop langs de rand naar rechts in de richting van de pieken.
Het uitzicht naar het dal is schitterend.
 
 

 
 



En dan is er een nóg mooier zicht op de formatie van de pieken:





 

 
 
Aan de rechterkant een glooiende, grote Alpenweide.
 
 

 
 
Met zonneterras. Leuk om daar op in te zoomen.
Al die mensen lijken zo wel speelpoppetjes. 
 
 

 
 
Het is een heerlijk gebied om in rond te dwalen. 
 
 

 
 
Steeds weer een ander, geweldig uitzicht.
 
 
 

 
 
 
 

 
 
Het is vast ook fantastisch om dit vanuit de lucht te bekijken.
Dat deden een aantal mensen ook met paragliding.
 
 

 

 
Rond drie uur begint het weer te veranderen. Er komen meer wolken.
Dat ziet er natuurlijk wel mooi uit. 
 
 

 
 
 
Bijzonder licht zo.
 
 

 
 
De zon als schijnwerper over het land




 

 
 
De wind neemt toe en de lucht wordt vochtig.
De temperatuur daalt snel. Ruud had ons al steeds gewaarschuwd dat 
het weer hier heel snel om kan slaan. Dus waren we 'gewapend' en
hadden vest en jas bij ons. 
 
 

 
 
We merkten nu hoe snel dat kan gaan.
 
 

 

 
Deze wapperende vlag tegen die wilde wolkenlucht 
vind ik wel een mooie afsluiter voor dit blog.
 
 

 

 
Het duurde trouwens niet lang. Net zo snel als de wind op was komen zetten,
nam deze ook weer af en voelde het direct weer aangenamer.
Om vier uur namen we de lift naar  beneden; in het dal was het weer 
zomers - al gauw zo'n tien graden warmer. 
 
 
 
 
Dank voor het bekijken en dit reisverslag 'wordt vervolgd'.
 
 
 

donderdag 22 september 2022

Dolomieten - deel 1

 



De Dolomieten 
hoeveel indrukwekkende afbeeldingen en foto's had ik daar al niet van gezien.
Steeds weer met bewondering voor die machtige, ruwe, overal bovenuit stekende pieken.
Het leek me fantastisch om daar eens met de camera rond te lopen.
 
Enneh... dat wás het ook!
 
Begin september was ik daar een week met een fotoreis,
georganiseerd door de Fotoreisshop
Onze reisleider / begeleidend fotograaf was Ruud van der Bliek.
 
 

 
 
Na een lange reisdag ging de eerste morgen daar de wekker vroeg,
om voor zonsopkomst klaar te staan op de Sellapas,
in de hoop dat de bergtoppen van de foto hierboven knaloranje zouden kleuren. 
Het was helder weer, dus de zon had vrij spel en na een poosje wachten,
bescheen de zon de top van de eerste piek.





Even later was de hele bovenkant oranje.
 
 

 
 
Deze kleuring komt door een mineraal dat in het gesteente zit;
het kleurt alleen als de zon er onder een bepaalde hoek op schijnt.
Uitsluitend kort te zien bij zonsopkomst en -ondergang.
 
Nog duidelijker van kleur in de spiegeling in het watertje eronder.

 

 

 
Natuurlijk ook mooi om de andere kant op te kijken,
waar de zon als een spotlight over de bergen heen beweegt.
 
 

 
 






Dan is de dag echt op streek en beginnen onze magen te knorren.
Terug naar het hotel voor ontbijt.

Daarna rijden we de andere kant op naar Vigo di Fassa en nemen daar de berglift 
naar boven. Daar vinden we een uitgestrekte groene Alpenweide.
En die middag een prachtige wolkenlucht.
 




En natuurlijk wordt die groene weide omringd door ruige, witte bergpieken.
 
 

 
 



We liepen daar trouwens ook heerlijk te genieten van zomerse omstandigheden.
Een heerlijk warm zonnetje en nauwelijks wind.
 
 

 
 
Vind ik geweldig om te zien, die rauwe structuur van de rotswanden.
 
 

 


Dat die bomen daar kunnen groeien....
 
 

 


Nog meer inzoomen.
 
 

 


En een beetje croppen
 
 

 





Spelen met de witbalans
 
 

 


En weer 'gewoon' 
 
 

 








Terug bij de lift ook nog even het dal in kijken:
 
 

 





En nog was het voor die dag niet op, want we gingen voor de zonsondergang nog 
naar een mooi gekleurd meer. Die beelden komen later nog aan bod.
Van deze middag had ik al volop genoten, maar - zoals reisleider Ruud al had aangekondigd -
 dit was een soort voorproefje, het zou allemaal nog veel mooier worden. 
En dat was ook zo. De reis was zo opgezet dat we dag na dag eigenlijk weer onze ogen uitkeken. 

Dus: wordt vervolgd.
 
 
 


Dank voor het bekijken en graag tot de volgende keer.
En: reacties zijn natuurlijk altijd fijn.