Dolomieten - deel 1

 

De Dolomieten 

hoeveel indrukwekkende afbeeldingen en foto's had ik daar al niet van gezien.

Steeds weer met bewondering voor die machtige, ruwe, overal bovenuit stekende pieken.

Het leek me fantastisch om daar eens met de camera rond te lopen.

 

Enneh... dat wás het ook!

 

Begin september was ik daar een week met een fotoreis,

georganiseerd door de Fotoreisshop. 

Onze reisleider / begeleidend fotograaf was Ruud van der Bliek.

 

 

 

 

Na een lange reisdag ging de eerste morgen daar de wekker vroeg,

om voor zonsopkomst klaar te staan op de Sellapas,

in de hoop dat de bergtoppen van de foto hierboven knaloranje zouden kleuren. 

Het was helder weer, dus de zon had vrij spel en na een poosje wachten,

bescheen de zon de top van de eerste piek.

Even later was de hele bovenkant oranje.

 

 

 

 

Deze kleuring komt door een mineraal dat in het gesteente zit;

het kleurt alleen als de zon er onder een bepaalde hoek op schijnt.

Uitsluitend kort te zien bij zonsopkomst en -ondergang.

 

Nog duidelijker van kleur in de spiegeling in het watertje eronder.

 

 

 

Natuurlijk ook mooi om de andere kant op te kijken,

waar de zon als een spotlight over de bergen heen beweegt.

 

 

 

 

Dan is de dag echt op streek en beginnen onze magen te knorren.

Terug naar het hotel voor ontbijt.

Daarna rijden we de andere kant op naar Vigo di Fassa en nemen daar de berglift 

naar boven. Daar vinden we een uitgestrekte groene Alpenweide.

En die middag een prachtige wolkenlucht.

 

En natuurlijk wordt die groene weide omringd door ruige, witte bergpieken.

 

 

 

 

We liepen daar trouwens ook heerlijk te genieten van zomerse omstandigheden.

Een heerlijk warm zonnetje en nauwelijks wind.

 

 

 

 

Vind ik geweldig om te zien, die rauwe structuur van de rotswanden.

 

 

 

Dat die bomen daar kunnen groeien....

 

 

 

Nog meer inzoomen.

 

 

 

En een beetje croppen

 

 

 

Spelen met de witbalans

 

 

 

En weer 'gewoon' 

 

 

 

Terug bij de lift ook nog even het dal in kijken:

 

 

 

En nog was het voor die dag niet op, want we gingen voor de zonsondergang nog 

naar een mooi gekleurd meer. Die beelden komen later nog aan bod.

Van deze middag had ik al volop genoten, maar - zoals reisleider Ruud al had aangekondigd -

 dit was een soort voorproefje, het zou allemaal nog veel mooier worden. 

En dat was ook zo. De reis was zo opgezet dat we dag na dag eigenlijk weer onze ogen uitkeken. 

Dus: wordt vervolgd.

 

 

 

Dank voor het bekijken en graag tot de volgende keer.

En: reacties zijn natuurlijk altijd fijn.