Koninginnenkant

Koninginnenkant is de wat ingekorte vertaling van de Engelse benaming 

Queen Anne's Lace. Ik vind deze schermbloemen zo sierlijk dat ik deze naam beter vind

passen dan Wilde Peen, of zelfs gewoon "Peen", want dat is het.

Daucus carota.

 Nauw verwant aan de oranje worteltjes die bij de groenteman liggen;

alleen is deze wortel wit. Die wetenschap heb ik uit de boeken hoor, 

want zelf heb ik nog nooit zo'n plantje uit de grond getrokken. 

Volop in bloei, lijkt het op fijne, Brusselse kant. Ook voor en na de bloei 

zijn de bloemen prachtig. In dit blog wil ik de bloem in verschillende stadia 
en op verschillende manieren laten zien.

De knop opent zich; de sierlijke zijslippen zijn dan al goed te zien.

Vaak zijn dan de buitenste schermen meer of minder roze.

De zijslippen zorgen voor een elegante omlijsting.

Deze bloem laat zich ook heel mooi van onderaf fotograferen.

Van bovenaf. Al die kleine bloemetjes gaan bijna open.

In de buitenste schermen is nog een beetje roze zichtbaar.

Van onderaf in volle bloei; het zonlicht speelt door de bloemen heen.

Het fijnste Brussels kant.

van heel dichtbij

Nu wat uitzoomen:

 

Het is een algemeen voorkomende plant, toch moest ik eerst best zoeken waar ze groeit.

Later zag ik dat achter de schuur van Natuurmonumenten bij het Wielrevelt werkelijk méters

 alleen maar peen is aangeplant. Dat geeft een lekker doormekaartje;

en een zomers beeld:

Peen is te herkennen aan één rood bloemetje middenin.

Dat las ik op wildebloemen.info, 

maar ik kon me niet herinneren dat ooit zo gezien te hebben. 

Niet goed opgelet dus, want op foto's van twee jaar geleden 

is duidelijk en mooi rood, zo'n bloemetje te zien:

Goed te zien én met dauwdruppels, daar zoom ik nog op in:

Dat middelste bloemetje is vaak heel donkerrood of zwart, soms roze;

en ook, nu ik 't weet en er heel goed op heb gelet, soms helemaal niet te zien.

De pigmenten in dit middelste bloemetje trekken insecten aan.

De naam Queen Anne's Lace heeft ook met dit rode bloemetje te maken. 

Koningin Anne prikte in haar vinger tijdens het werken met kant. De rode bloem

staat voor de druppel bloed, die toen op het kant terecht kwam.

Een enkele bloem wordt niet wit, maar roze.

Ik denk dat dit zo'n roze bloem is in de ontluikende fase:

En deze in volle bloei:

De fijne bloemetjes houden dauwdruppels lang vast.

Het was al rond half negen dat ik deze foto's nam:

Ook na de bloei blijft de bloem prachtig; de schermen buigen dan weer omhoog en naar elkaar toe. 

Op deze foto is al het begin van de vruchtjes te zien.

Deze is al een stapje verder:

De haartjes aan de vruchten, die hier zo mooi de druppels vasthouden,

hebben weerhaakjes, waardoor ze goed aan langslopende dieren blijven kleven. 

Zo wordt het zaad over grote afstanden verspreid.

Hier is de bloem al bijna weer gesloten.

Aan deze vorm heeft de bloem zijn bijnaam "vogelnestje" te danken..

De zijslippen buigen dan weer naar onder.

Mij doet het meer denken aan een sierlijke balletdanseres.

Tot slot twee beelden, waarvan ik vind dat het sierliijke en elegante 

van de bloem goed uitkomt. Gemaakt langs de waterkant, 

zodat door de weerkaatsing op het water het licht ook van achteren komt

Informatie voor dit blog komt van wildebloemen.info en plantennamen.info
Een heel leuk filmpje met meer informatie is te zien op de site van 
Flora van Nederland.



Dank voor je bezoek; eventuele reacties stel ik zeer op prijs.