Beestjes

Een blog met insecten die ik de laatste maand in mijn omgeving ben tegengekomen.

De eerste lantaarntjes zag ik bij de heemtuin,

kleine insecten die schuilgingen in enorme Koningsvarens.

Kiekeboe, maar dan anders:

We zaten 's avonds aan tafel, toen we een klein rupsje (cm of 2) 

zagen lopen over de ruit van de buitendeur. Eerst de camera gehaald en hem

toen met een blaadje naar de tuin gebracht. Pfoe... wat zette die het op een lopen.

Supersnel voor zo'n klein beestje.

De foto's wilden dan ook ziet zo lukken. Ik laat de volgende wel zien,

omdat ik het zo leuk vind zoals hij hier zijn voorkant omhoog houdt om even om

zich heen te kijken; pootjes in de lucht.

 

De volgende avond liep er weer zo een over de buitendeur naar boven.

Tegen de tijd dat we klaar waren met eten, zat hij boven in de sponning en...hij zat daar stil.

Met de ervaring van de voorgaande dag, wilde ik mijn kans pakken terwijl hij zo stil zat. 

  Maar de sponning is wel wat hoog voor mij.

Eerst het opstapje uit de keuken gepakt. Dat was niet hoog genoeg,

dus vervolgens de trap uit de schuur gehaald. Daarmee kwam ik dichtbij genoeg.

Mooie kleurtjes wel zo.

Het blijkt trouwens de rups te zijn van een nachtvlinder, de Plakker of Gipsy Moth,

familie spinneruilen - Lymantria dispar

Behoorlijk spooky als je zijn koppie ziet.

Daarna heb ik ook deze wel via een blaadje daarboven vandaan gehaald,

want daar is echt niets te eten voor hem. 

En...toen bleek er in de kamer aan een stoel een te hangen. En nog een in een raamkozijn.

Later die avond zag ik er nog in de struiken en ook de volgende dagen vond ik ze.

Waarschijnlijk had hun moeder de eitjes dus ergens in de tuin (dichtbij de buitendeur?) gelegd. 

Hier zwaait hij nog even gedag.

In juni bloeide de lavendel volop; een feestje voor de hommels.

En voor ons, want wat is dat gezoem een gezellig geluid.

De volgende foto om te laten zien dat er af en toe ook een ander merk langskwam.

Grotendeels waren het die leuke, dikke met zo'n wit kontje.
(ik heb wel veel info gezocht, maar durf geen namen te noemen).
De gebieden waren ook duidelijk verdeeld dit jaar:
de hommels op de lavendel; bijen en zweefvliegen foerageerden op de campanula.

 

Even goed richten, klaar voor de start....

 

en duiken maar...

 

Deze lag zo dat hij diep de bloem in kon duiken:

 

Inmiddels is de lavendel - en ook de campanula - vrijwel uitgebloeid.
Zo af en toe komt er nog een hommel langs om de laatste beetjes uit een enkel bloemetje te halen,
 maar het grote feest is over. 
Nu zorgt vooral de stamhortensia voor voedsel.

 

Drama in de achtertuin.
Afgelopen zondag kwam er een wesp langs, die blijkbaar trek had in iets anders dan stuifmeel.

Hij draaide rondjes om zijn slachtoffer heen; de bij (of zweefvlieg) spartelde 
eerst nog fiks met zijn pootjes..

 

Maar al snel waren er helemaal geen pootjes meer te zien.

Mevrouw wesp werkte stug door...
almaar om de bij heen draaiend met die stevige kaken.

 

Het doel was (las ik later) om het bovenstuk los te bijten van de onderkant.

 Kort na deze foto viel het onderstuk van de bij af en vloog de wesp
er vandoor met het bovendeel. Dat neemt ze mee naar huis voor de kindjes...


Tot slot nog wat vrolijker beelden. Een lieveheersbeestje.

 

De vlinderstruik staat eindelijk te bloeien en doet zijn naam eer aan.
Nooit eerder zagen we hier zoveel atalanta's.

 

Zo'n koolwitje is eigenlijk ook een charmante verschijning.

Hartelijk dank voor het kijken; lezen en eventuele reactie.