Fris lentegroen met wit

In de heemtuin in Nieuwkoop kwam ik grotendeels dezelfde bloemen tegen die

ik ook al in Amelisweerd had gezien. Maar hier nam ik meer tijd om deze te fotograferen.  

Eerst even een sfeerplaatje van de tuin.

En een doorkijkje naar de fruitbomen op het eiland.

Ook hier bloeide het look-zonder-look.

Dat plantje heb ik inmiddels ook op meerdere plaatsen zien groeien.

Maar vaak wat iel en rommeliger, vandaar dat ik er voorheen blijkbaar overheen gekeken had. 

Van onderaf weer een ander beeld.

Deze zweefvlieg kon de plant ook wel waarderen.

Fluitekruid.

Stellaria holostea, een plant met prachtige witte bloemen, 

heeft in het Nederlands de weinig romantische naam: grote muur. 

Het was een grote witte zee van bloemen, om erg vrolijk van te worden. Dus wilde ik daar 

graag een overzichtfoto van maken. Veel pogingen gedaan, 

maar het werd steeds een erg rommelig  beeld. Alleen deze, met dat ene bloemetje naar voren gericht, 

wil ik laten zien om je een beeld van het geheel te geven.

Verder dan maar steeds één of twee bloemen tegelijk in beeld, dat lukte beter. 

 De bloemen op zich vind ik erg mooi, doen niet onder voor een bosanemoon;
ook de knalgele meeldraden doen daaraan denken.

Nog een tussendoortje van de tuin.

Dan is de rest van dit blog voor het daslook, 
 Allium ursinum.

Wat zijn dit toch ontzettend leuke planten om tussen te duiken
met de camera. Vooral nu de bloemen net uitkomen en in alle stadia
te bewonderen zijn, van knop met één bloeiend bloemetje tot
een bol vol met deze spierwitte, ranke bloemblaadjes. 

 

Het vlies van de knop heeft een prachtige structuur,
dus even van dichtbij bekijken:

 

Het was een heerlijk zonnige dag, maar het daslook groeit bij voorkeur onder bomen, 
dus was het ook een mooi lichtspel tussen schaduw en zon.
Dat gaf ook kansen voor heel verschillende beelden.

Ook beeldschoon zijn de lichtgroene stampers in het hart van de bloem.
Als de zon erop schijnt, lijken ze wel licht te geven.

 

Beetje high key:

En wat donkerder:

De heemtuin is inmiddels echt een favoriete plek geworden.
Zeker nu ik er op doordeweekse dagen naartoe kan, is het er doorgaans
heel stil. Bovendien kan je er (liggend of zittend) vanaf het pad goed fotograferen. 

Hartelijk dank voor jullie fijne reacties op het voorgaande blog over Amelisweerd,
ook dat is een plek waar ik vaker naartoe wil.