Amelisweerd

Verslag van een zomerse lentedag op het landgoed Amelisweerd,
donderdag 16 april 2020.

De dag begon al feestelijk op de parkeerplaats. Daar stonden de kersenbomen volop in bloei.

Het was niet eens zo heel vroeg - rond half tien - maar er stonden nauwelijks auto's geparkeerd.

Even was ik bang dat het landgoed toch afgesloten zou zijn.

Maar dat was gelukkig niet zo.

Alleen het Jaagpad was naar beide kanten gebarricadeerd met een hek.

Het landgoed zelf lag er uitnodigend bij. In de ochtend bleef het er ongelooflijk stil,

het was genieten om er lekker rond te dwalen. 

Later werd de temperatuur echt zomers en liepen, renden 

en fietsten er meer mensen. Maar er was genoeg plek om flink afstand te houden.  

Op de rivier werd 's middags zelfs gekanood. Het ultieme zomergevoel!

Ik heb heerlijk door het bos lopen zigzaggen,

zoveel verschillende gebiedjes, met ieder weer een eigen sfeer

en heel veel water - de rivier, sloten, vijvers.

Dwaal je met me mee?

Jonge witte gansjes.

Dit is een enorme crop, want zó dichtbij dorst ik niet te gaan;

de ouders waren heel alert.

Look-zonder-look

Een plant, die ik eigenlijk nog nooit (bewust) gezien had.

Hier groeiden er veel, langs de paden in hoog opgroeiende stengels

met bovenin een trosje kleine witte bloemen.

Misschien nog het leukst om zo'n bloemtros van bovenaf te fotograferen.

Vanaf een bruggetje

Niet vergeten ook omhoog te kijken.

Dan weer een bruggetje

De verrassing: hele stukken bosbodem bedekt met hyacinten.

Daar wilde ik natuurlijk wel even mee aan de slag.

Zij wilde dat ook:

Weer wat bomen tussendoor, want we zijn wel in het bos.

Dan kom ik langs een grasveld, naar beneden toe een vijver, met treurwilgen,

er hangt zo'n rustieke sfeer. In de verte zie ik fietsers langskomen,

daarachter zelfs mensen in een kano, maar hier hoor ik niets.

Stilte. 

Ik heb daar minsten een kwartier zitten genieten van de rust die het geheel uitstraalde.

En al die tijd stond de Canadese gans op dezelfde plek, op één poot.

Weer een andere waterplas.

Met een woerd die in het groene water mooi zwom te zijn.

Soms tovert de wind leuke vormen met de kleurtjes in het water.

Het daslook was ik al op verschillende plekken tegengekomen.

Maar ik had gezien dat het vlakbij de ingang ook volop groeide.

Dus had ik dat bewaard als toetje.

Dit was zo'n dag met een gouden randje.

In voorgaande jaren was ik wel diverse keren in Amelisweerd geweest,

maar had er nog nooit zo uitgebreid rondgestruind als deze dag.

Het landgoed liet zich echt van zijn mooiste kant zien. En wat een diversiteit.

Tot slot: 
heel veel dank voor de zeer enthousiaste reacties op het voorgaande blog met het kleurenfeestje.
Ook nu natuurlijk weer dank voor het kijken, lezen en een eventuele reactie.