Ieniemienie paddootjes

De allerkleinste paddenstoelen zijn vaak het leukst om te fotograferen.
Om te beginnen de kleine mycena's. Hierboven een "dorpje" op een boomstam.
Hieronder een groepje van drie die hoog op hun pootjes staan. 

Maar ze staan ook vaak alleen, zoals dit heel tengere exemplaar.

Op zich geen kleine soort, maar dit exemplaar was nog wel erg klein, 
en leek nóg kleiner onder een knots van een beuk.
Een rodekool- of amethistzwammetje.

Gewei- of koraalzwammen?
Heel leuke zwammen, maar er blijken wel veel verschillende soorten te zijn,
die allemaal op elkaar lijken. 

Tussen het mos op een afgezaagde boomstam.
Geweizwammetjes, maar dan zonder gewei?? 

In het Zuilense bos zag ik veel groepjes heel kleine zwammetjes.
Zo'n bosje bij elkaar lijkt op een rechte koraalzwam, maar die zijn doorgaans geel.

En deze waren echt oogverblindend wit.

Er stonden ook veel kleine "plukjes", 
die groeien meer als koraal. Is het dan toch de witte koraalzwam??

Wit waren ze zeker. 
Als ik de vibrance (helderheid) iets omhoog schuif, wordt hij lichtgevend. 

Bijna lichtgevend was ook deze. 
Tegen het eind van de dag, in een donker bos,viel dit piepkleine groepje direct op.  

Het was het enige groepje, verder niets van deze soort te zien.
Maar als een stoplicht kwam de kleur op me af.

Het kleverig koraalzwammetje??

Dan de echte geweizwammen.

Zoals "het hoort", op een liggende boomstam,
zodat ze niet al te lastig te fotograferen waren.

Maar nog wel piepklein.

Klein, alleen, maar stoer rechtop:

Terug naar de mycena's. Deze zijn nog piepjong.

 


Deze heeft al een gedeukt hoedje.

 



Eind oktober reed ik naar de Donkere Duinen bij Den Helder
voor een workshop van Bob Daalder. Hij maakt van die mooie, 
dromerige foto's, dus daar wilde ik wel wat van de kunst afkijken. 
En die Donkere Duinen klonken ook wel spannend.

 


Allereerste tip van Bob, toen we de duinen in wandelden:
zoek kleine paddenstoeltjes, die op blaadjes, stukjes hout
of dennenappels groeien en neem die mee. Je kan die dan 
op een plek neerleggen waar het licht mooi is. 
Had ik nooit aan gedacht, maar het blijkt dat bv. die kleine
mycena's vaak "los" staan, zodat je ze inderdaad 
makkelijk kan verplaatsen.

 


In de duinen natuurlijk plekjes genoeg, die wat hoger liggen,
zodat je makkelijk omhoog kan fotograferen.

 


Het echte dromerige van zijn foto's krijg ik niet voor elkaar,
maar 't is natuurlijk ook niet de bedoeling om zijn beelden 
precies na te bootsen.
We hebben een heel fijne, gezellige ochtend beleefd
en ik heb veel geleerd. Het is me daar in ieder geval gelukt
om wat meer afstand tot de paddo's te houden. Iets wat ik
al vaker tegen mezelf had gezegd, maar dan kroop ik
tóch steeds dichterbij. Moet ik niet doen...
 

Kleiner dan klein: taailingen op een verweerd blaadje. 

 


De bolletjes zijn nog geen 2 mm doorsnee.

 


Foto's van Bob Daalder zijn te zien bij een artikel in natuurfotografie.nl;
info over zijn workshops alleen op facebook: Bob Daalder Photography..



Tot zover dit paddoseizoen.
Hopelijk kunnen we volgend jaar weer van minstens zoveel paddenstoelen genieten. 
 

Heel veel dank voor jullie lovende en enthousiasmerende reacties op
het voorgaande blog "Blaadjes". Ik ging er af en toe van blozen.