Hier Radio Kootwijk

Na alle herfstkleuren, - blaadjes en paddo's nu iets anders. 

Iets heel anders - het is niet eens natuur:

Het voormalig zendstation Radio Kootwijk; een imposant rijksmonument,

dat opvallend uittorent boven het omringende heidegebied. 

Het gebouw dateert uit de jaren twintig van de vorige eeuw; 

de tijd van de Art Deco en Amsterdamse School. De architect was Julius Luthmann.

De sculpturen boven de ingang zijn van beeldhouwer Hendrik van den Eijnde.

De vrouwenfiguren, één met exotisch en één met westers gezicht, 

symboliseren de verbinding tussen oost en west.

. De adelaar op de achtergevel verbeeldt de vlucht van het geluid.

Bovenstaande foto's heb ik deze zomer gemaakt, toe we daar toevallig voor de tweede

keer dit jaar terechtkwamen. Eerder kende ik het alleen van plaatjes. 

Het gebouw intrigeerde mij enorm en het leek me leuk om dat ook eens van binnen

te zien en te fotograferen. Bij het zoeken van informatie leerde ik dat er vaak rondleidingen

gegeven worden, maar het was ook op enkele dagen vrij toegankelijk.

In oktober konden we daar een keer naartoe.

De grote zaal is inderdaad gróót, heel hoog en imposant.

Door de enorm grote ramen komt er veel licht binnen; het is er nu leeg,

waardoor het waarschijnlijk nóg grootser overkomt.

Waarom de zaal zo groot moest zijn, lees je op dit informatiebord.

Een foto van een foto.

De zaal is niet alleen heel hoog, ook weids.

Een maquette van de grote zaal in de grote zaal.

Het gebied waar het gebouw staat, werd in 1917 door de overheid gekocht van Staatsbosbeheer, 

waarna de plannen voor een zender gerealiseerd konden worden.

In 1923 kon men beginnen met radiotelegrafie via de lange golf.

In 1928 werd een radiotelefonische  verbinding gemaakt via de korte golf.

Op 7 januari 1929 werd in Den Haag de radiotelefoondienst officieel geopend voor 

het publiek door koningin-moeder Emma met de legendarische woorden:

"Hallo Bandoeng, hier Den Haag."

 

Vanuit de grote steden kon men toen bellen met verschillende 

plaatsen op Java en Sumatra. Zal niet echt voor een groot publiek zijn geweest;

3 minuten voor ruim 30 gulden;
dat moet in die tijd een vermogen zijn geweest.

Door de ontwikkeling van nieuwe technieken verloor Radio Kootwijk in de loop 
van de 20e eeuw zijn positie als belangrijk radioverbindingspunt, 
maar het hield een zendfunctie tot 1999. 
In 2001 werd alle zendapparatuur verwijderd. Uiteindelijk kwamen het terrein - 
in 2004 - en het zendgebouw  - in 2009 - weer in handen van Staatsbosbeheer.

Dit is geschiedenis in een heel kleine notendop;
op Wikipedia staat een uitgebreid verhaal: zender Radio Kootwijk.
 

 

Terug naar de vorm: het trappenhuis is beroemd,
en een uitdaging om te fotograferen.

Een blik naar buiten:

 

En vanuit de grote zaal:

 

Nog eens de Grote Zaal; die bal daar vond ik wel leuk.

 

Die werd ook gebruikt:

 

Van bovenaf een blik op die bijzondere vloer.

 

Ik was echt van plan om die dag nu eens NIET het gebouw van voren, 
centraal in het midden, op de foto te zetten; daar zijn al zoveel foto's van.
Maar toen we terugliepen naar de auto, keek ik nog eens om
en zag déze lucht:

 

Het was ontzettend leuk om in dit bijzondere gebouw op ons gemak rond te kunnen dwalen.
 Zoals ook op de beelden te zien is, waren er wel mensen, maar het was niet echt druk. 
Helaas, toen ik de site opzocht voor de bezoekersdata, om deze link
aan jullie door te geven, was de eerste zin: "Het gebouw is niet vrij toegankelijk".
Jammer, want om foto's te maken is dat wel het prettigst. Hier toch de link, 
misschien komt het in de toekomst nog eens (ik begreep daar wel dat die open 
dagen op vrijwilligers draaien) en anders is een rondleiding zeker leerzaam: Hier Radio Kootwijk.