Naar de Wildbaan

Voorgaande jaren wilde ik er niet aan, vanwege de berichten over de 

massale belangstelling voor de hertenbronst op de Veluwe en dus een

gigantische drukte langs de Wildbaan. Maar allengs was ik toch óók

nieuwsgierig geworden en wilde dit wel eens zelf meemaken.

Om te beginnen een foto van de zandverstuiving;

toen waren we nog nauwelijks mensen tegengekomen.

We wisten natuurlijk niet precies waar het spektakel plaats

zou vinden; doorrijden tot we geparkeerde auto's en mensen met

camera's zien, dachten we. En zo makkelijk was het inderdaad.

Op een parkeerterrein stonden veel auto's en de statieven

stonden klaar. Ook zaten er mensen relaxt op een stoeltje.

We waren vroeg, er was nog plek zat om onze auto daartussen

te plaatsen. En; we hoorden al geburl. 

Eerst maar eens een stukje lopen en verderop, waar ook weer 

veel auto's en mensen waren, zag ik al een groep hindes

rustig foerageren. Een stoere, zeer modderige, bok liep daar 

onrustig omheen en begon te burlen.

Hij kreeg er echt zin in, maar zij zag het niet zitten.

(lijkt mij ook niks, zo'n klont modder achterop)

Terug bij de auto bleek dat daar inmiddels ook heel wat

hindes liepen; ze waren al langs geweest om de appeltjes te voeren.

Langs de bosrand stond een man te burlen;
in de schaduw, vandaar het kleurverschil.

In plaats van burlen kan je ook heerlijk van het zonnetje genieten.
 

Dan betreedt deze heer met zijn hindes het toneel.

Hij loopt behoorlijk heen en weer in de richting van
de bok die er was. Er wordt veel geburld. 
Uiteindelijk gaat-ie er toch maar eens echt op af.

Ze duiken met de geweien de hei in,
er is wat contact, maar heftig wordt het niet.
De uitdager geeft het snel op en loopt rustig terug.

Waarna het op het veld ook rustig wordt.
Tijd om eens achterom te kijken.

  

Ook de bijzondere dennenbomen vind ik prachtig..
Zeker als de zon wat lager zakt en de roodbruine stam verlicht.

Tegen de avond lopen de hindes in mooi licht.

Hij komt nog even tevoorschijn, 
maar de hindes kijken niet op of om.
 

Wij rijden en lopen nog wat rond,
want het is op zich natuurlijk al een prachtige omgeving.

Totdat de zon bijna onder is.

Ik moet zeggen dat het toch wel heel leuk was om dit zo mee te maken.
Het is maf om al die auto's en statieven op een rij te zien staan en het voelt
vooraf ook wel alsof iedereen op een theatervoorstelling wacht, maar de sfeer
was heel relaxt en plezierig. Bovendien ben je zo getuige van gedrag,
dat anders heel uitzonderlijk is om van dichtbij mee te maken.




Dank voor jullie leuke reacties op "onze familie meerkoet".