De tuin van Edo

 

 

Tijdens de Fotodriedaagse in Drenthe konden we ook een bezoek 

brengen aan de tuin van Edo van Uchelen. 

Een waar natuurparadijs; voor ons om er rond te struinen,

maar vooral ook voor de vele insecten en andere dieren die daar leven.

 

 

 

 

 

Het was door Nature Talks aan gegeven als 'boomkikker workshop',

en boomkikkertjes zagen we, maar veel beweging zat er niet in die dag.

 

 

 

Ze zaten allemaal heerlijk te zonnebaden.

 

 

 

 

Mede omdat ik deze kikkertjes eerder al eens leuk voor de lens had gekregen,

(inmiddels best wel lang geleden, maar toch), richtte ik mijn blik al gauw

op het vele andere moois.

 

 

zweefvlieg op beemdkroon

 

 

 

 

Het zou voor ons meer een 'hagedissen workshop' worden.

 

 

 

 

Best een uitdaging om deze leuke beestjes goed op de foto te krijgen.

Ze zitten soms stil, maar kunnen dan ineens supersnel weer wegflitsen. 

Vooral die voeten met die heel lange tenen vind ik prachtig.

 

 

 

Stenen liggen er in allerlei kleuren.

 

 

 

 

Ondertussen genoten we ook van de fantastische tuin en de rust die daar vanuit gaat.

 

Geen idee wat dit voor bloem is, 

maar hij komt wel mooi uit zo met die paarse achtergrond. 

 

Een andere leuke gele bloem.

 

En hier en daar wat prachtige, gave exemplaren parnassia.

 

 

 

 

Steeds een beetje dichterbij.

 

 

 

 

 

 

 

En dan de macrolens weer even wisselen.

 

 

 

 

 

 

Terug naar de muurhagedissen, dat was uiteindelijk wel hét onderwerp die ochtend.

 

 

 

 

Toen we aankwamen die ochtend, had Edo ons het e.e.a. verteld over de 

aanleg en het onderhoud van de tuin, hoe er langzamerhand 

verschillende dieren hun thuis gevonden hadden.  

 

 

 

Hij wees ons toen op een plekje met zand, waar... zojuist een klein hagedisje 

uit naar boven gekomen was. We konden hem nog nèt zien,

voor hij snel onder de struiken verdween.

 

Wij verspreidden ons door de tuin, maar een van de deelnemers bleef daar opletten, 

en zag daar af en toe iets bewegen. Komt daar nog meer naar boven?

Al gauw stonden wij daar ook weer te kijken.

Een aarzelend hagedisje stak daar af en toe zijn kopje boven het zand uit,

om zich daarna weer snel terug te laten zakken.  Na ruim een half uur

had hij alle moed verzameld, en kwam echt naar boven.

Net geboren en dan alleen de wijde wereld in.

Ik kan me ook wel voorstellen dat hij aarzelde: wat is dat voor wereld?

 

Op de laatste foto hierboven,

kan je zien dat zijn broertje of zusje ook al nieuwsgierig naar buiten kijkt.

Op de beelden hieronder is te zien, dat ook dit hagedisje tijd nodig

heeft voordat hij de grote stap waagt.

Tijdens het fotograferen was me dat trouwens helemaal niet opgevallen.

 

 

Direct is daar al de manier van bewegen, die we bij de volwassen

dieren ook zagen. Stil zitten, en dan ineens draaien of een stukje vooruit,

en dan weer heel stil zitten kijken.

 

 

 

 

Hierna nam hij een spurt naar een paar dakpannen, die aan de zijkant lagen.

Daar bleef hij even heel mooi poseren voor hij zich weer omdraaide 

en razendsnel tussen de struiken verdween.

 

 

 

Zo ongelooflijk leuk en bijzonder dat we dit konden zien.

We stonden er natuurlijk niet heel dicht bovenop, dus de foto's zijn sterk

gecropt, maar... steeds minder. Aan de foto's kon ik goed merken,

wat ik daar ook al dacht te zien: tijdens zijn eerste minuten buiten was hij

al fiks gegroeid!

Het duurde een kleine 5 minuten vanaf het moment dat hij zijn eerste pootjes 

buiten het hol steekt, totdat hij (m/v?) poseert op de dakpan.

 

Wat een uitzonderlijke ochtend; zo fantastisch om dit mee te maken.