Zwarte berk??

Zoals in mijn vorige blog al genoemd, 

vind ik het nogal lastig om uit te vinden welke naam 
er precies bij welke boom hoort.

Toch probeer ik ook op dat gebied wel meer te weten te komen 

en ga op zoek naar namen van bomen die ik op de foto heb gezet. 

Een leuke en informatieve site is bijvoorbeeld  bomenbieb.nl.

Ook heb ik een enorm dik en zwaar boek over alle loofbomen 

in Nederland en Vlaanderen, van Leo Goudzwaard.

Heel informatief en met veel foto's, maar ook zó gedetailleerd,

dat ik vaak door de bomen het bos niet meer zie. 
Wel heerlijk om doorheen te bladeren en
soms leer ik toch weer wat. Met kleine stapjes...


Soms wordt die kennis ook weer helemaal overhoop gegooid.
Want één van de weinige dingen, die ik inmiddels dàcht te weten:

een berk is wit.

Zoals deze dus. Met zo'n kenmerkende stam. En soms zo'n krullende schors.

Bij de berken in het boek, kwam ik een plaatje tegen, en dacht:
hè... hé... zoiets heb ik gezien!

Een boom die mij opgevallen was, omdat deze zo vreemd groeit,
met takken waarvan ik eerst dacht dat deze niet gezond waren.

Bij nader inzien, lijkt dit wel erg op het krullen van een berkenbast.

Op de volgende foto, die ik later heb genomen van de boom ernaast,
waarschijnlijk dezelfde soort, is dit nog beter te zien:

 
Ik denk dan ook dat het een berk is. Een zwarte berk: Betula nigra.


Voor alle duidelijkheid 😏  ook wel "rode berk" genoemd.

De boom was me opgevallen, omdat boven een kaarsrecht stam van
ruim 2 meter, de boom gaat vertakken met deels naar beneden buigende
takken. Die takken vond ik er dus nogal ongezond uitzien.
Maar aan het eind van die takken, groeien er weer veel nieuwe takken;
de boom gaat behoorlijk de hoogte in.

De stam zelf vind ik helemaal niet op een berk lijken,
maar wel mooi als het licht erlangs strijkt.

Een heel ander soort boom,
één die een stuk makkelijker te herkennen is: 

de es.

Hier in de buurt staan ze vaak in rijen, langs de weg of een sloot.

Een boom die mij opviel, omdat het licht vaak zo mooi door
het bladerdek valt. Hij staat er ook om bekend dat hij veel licht doorlaat, 
door zijn groeiwijze en de veervormig samengestelde bladeren.

De fijne bladeren laten veel licht door.

Ik wilde graag een tak met bladeren geïsoleerd op de foto.
Dat leek makkelijk, maar was nog behoorlijk zoeken naar geschikte takken. 

Met tegenlicht zie je veel tinten groen. 

Met het licht mee, krijg je een rustiger beeld.

Kijk even mee omhoog.
Bij deze bomen zie je door de bladeren de lucht nog wel..

Tot zover mijn impressie van al het groen in de buurt.
In het volgende blog meer kleur: zomerbloemen.