Ieniemienie paddootjes

De allerkleinste paddenstoelen zijn vaak het leukst om te fotograferen.
Om te beginnen de kleine mycena's. Hierboven een "dorpje" op een boomstam.
Hieronder een groepje van drie die hoog op hun pootjes staan. 

Maar ze staan ook vaak alleen, zoals dit heel tengere exemplaar.

Op zich geen kleine soort, maar dit exemplaar was nog wel erg klein, 
en leek nóg kleiner onder een knots van een beuk.
Een rodekool- of amethistzwammetje.

Gewei- of koraalzwammen?
Heel leuke zwammen, maar er blijken wel veel verschillende soorten te zijn,
die allemaal op elkaar lijken. 

Tussen het mos op een afgezaagde boomstam.
Geweizwammetjes, maar dan zonder gewei?? 

In het Zuilense bos zag ik veel groepjes heel kleine zwammetjes.
Zo'n bosje bij elkaar lijkt op een rechte koraalzwam, maar die zijn doorgaans geel.

En deze waren echt oogverblindend wit.

Er stonden ook veel kleine "plukjes", 
die groeien meer als koraal. Is het dan toch de witte koraalzwam??

Wit waren ze zeker. 
Als ik de vibrance (helderheid) iets omhoog schuif, wordt hij lichtgevend. 

Bijna lichtgevend was ook deze. 
Tegen het eind van de dag, in een donker bos,viel dit piepkleine groepje direct op.  

Het was het enige groepje, verder niets van deze soort te zien.
Maar als een stoplicht kwam de kleur op me af.

Het kleverig koraalzwammetje??

Dan de echte geweizwammen.

Zoals "het hoort", op een liggende boomstam,
zodat ze niet al te lastig te fotograferen waren.

Maar nog wel piepklein.

Klein, alleen, maar stoer rechtop:

Terug naar de mycena's. Deze zijn nog piepjong.

 


Deze heeft al een gedeukt hoedje.

 



Eind oktober reed ik naar de Donkere Duinen bij Den Helder
voor een workshop van Bob Daalder. Hij maakt van die mooie, 
dromerige foto's, dus daar wilde ik wel wat van de kunst afkijken. 
En die Donkere Duinen klonken ook wel spannend.

 


Allereerste tip van Bob, toen we de duinen in wandelden:
zoek kleine paddenstoeltjes, die op blaadjes, stukjes hout
of dennenappels groeien en neem die mee. Je kan die dan 
op een plek neerleggen waar het licht mooi is. 
Had ik nooit aan gedacht, maar het blijkt dat bv. die kleine
mycena's vaak "los" staan, zodat je ze inderdaad 
makkelijk kan verplaatsen.

 


In de duinen natuurlijk plekjes genoeg, die wat hoger liggen,
zodat je makkelijk omhoog kan fotograferen.

 


Het echte dromerige van zijn foto's krijg ik niet voor elkaar,
maar 't is natuurlijk ook niet de bedoeling om zijn beelden 
precies na te bootsen.
We hebben een heel fijne, gezellige ochtend beleefd
en ik heb veel geleerd. Het is me daar in ieder geval gelukt
om wat meer afstand tot de paddo's te houden. Iets wat ik
al vaker tegen mezelf had gezegd, maar dan kroop ik
tóch steeds dichterbij. Moet ik niet doen...
 

Kleiner dan klein: taailingen op een verweerd blaadje. 

 


De bolletjes zijn nog geen 2 mm doorsnee.

 


Foto's van Bob Daalder zijn te zien bij een artikel in natuurfotografie.nl;
info over zijn workshops alleen op facebook: Bob Daalder Photography..



Tot zover dit paddoseizoen.
Hopelijk kunnen we volgend jaar weer van minstens zoveel paddenstoelen genieten. 
 

Heel veel dank voor jullie lovende en enthousiasmerende reacties op
het voorgaande blog "Blaadjes". Ik ging er af en toe van blozen. 

Blaadjes

Van groen naar geel, oranje, bruin, rood... 
het zijn de blaadjes die de herfst kleuren.

Daarom een blog met blaadjes in de hoofdrol, 

met een stevige bijrol voor het water.

Floating...

Zo mooi, die luchtrandjes om de droge (!) blaadjes heen.

Hier kwamen die blaadjes dus vandaan...

De kleur trekt langzaam weg

Deze zien eruit of ze altijd al rood waren.

Vanaf mijn favoriete bruggetje in Lusthof De Haeck:

Direct onder het bruggetje is het water stil en glad,
maar een klein stukje verderop is er een bocht in het water;
dat zorgt voor stroming en dus rimpeling.

Ik speel met verschillende afstanden en sluitertijden.

Het boompje aan de overkant is feller gekleurd.

Terug naar het bos in 's Graveland;
het blad van een bijzondere Japanse esdoorn:

Om te besluiten nog twee spiegelingen:

Hartelijk dank voor je bezoek 
en voor alle fijne reacties op het voorgaande blog met paddenstoelen.

Volop paddenstoelen

Het was, na de fikse regenbuien aan het begin van de herfst, een uitbundig

 paddenstoelenseizoen. Niet eerder ben ik zoveel verschillende soorten tegengekomen.

Het is soms heel verrassend hoe paddenstoelen op de foto

overkomen. Op de foto's hierboven staan dezelfde stoeltjes

als hieronder, die in 't echt nogal donker en kleurloos leken.

 

Het is me niet gelukt om van alle soorten de naam

te achterhalen. Van deze weet ik het ook niet.

Dit beeld doet me denken aan een visser, die met zuidwester op over de zee tuurt. 

De achtergrond is niet de zee, maar wel water.

Op een liggende boomstam in 's Graveland vond ik deze vrolijk gele,

fluwelige zwammetjes. Het zijn waarschijnlijk oranje (schijn)oesterzwammen,

nogal zeldzaam.

Weken later vond ik rond diezelfde plek deze. De gewone oesterzwam?

Omgeving vanuit paddenstoel-standpunt:

Zo kwetsbaar...

...klein en alleen op zo'n grote boomstam

Zo leuk dat ik deze nu ook eens gezien heb: rood wasplaatje.

mét antenne

Veel van deze paddenstoelen heb ik gefotografeerd in  Lusthof De Haeck,
een piepklein "bos" temidden van de weilanden rondom de Nieuwkoopse Plassen. 
Ik ben echt fan van de vele oude berkenstammen daar.

Grote paddenstoelen zijn vaak lastiger mooi in beeld te brengen.
Dit was echt een knots.

Deze was ook niet klein; gele russula (denk ik).

Aan de linkerkant stond een storend takje in beeld, dat ik
niet weg kreeg. Vandaar dat op beide foto's de paddenstoel
links aangesneden is.

Best wel een aantal porseleinzwammen gezien, maar ik kreeg
ze niet in beeld zoals ik wilde. Totdat ik dit omgeknakte exemplaar 
tegen kwam. Het was een grote en hij lag al upside down.
Komen de lamellen mooi in beeld.

Ook weer op een dode boomstam: een groep paddenstoelen,
donker, eigenlijk een beetje viezig. Bovendien liep de dag ook
 al tegen zijn eind; er was nog maar weinig licht.
Tóch door de zoeker gekeken (hoge ISO) en wat een
verrassend resultaat. Waar de camera die pasteltinten in de
achtergrond vandaan had gehaald?? Fijn lensje!!

 

Deze gele russula had zijn beste tijd erop zitten.
Maar dit beschadigde randje vind ik wel mooi.

 

Hazenpootjes!
Zo leuk dat ik deze tegen kwam.

 

Ze waren blijkbaar nog jong. Mooie hoedjes.

 


Deze twee waren nog piepjong:

 



Het groepje nog eens met de groothoek.

 



Er volgt later nog een blog met de allerkleinste paddootjes;
maar in het volgende blog eerst aandacht voor de herfstkleuren;
die komen van de blaadjes.