Zwanenwater

Na ons bezoek aan de lepelaars reden we verder Noord-Holland in, 

naar het natuurgebied het Zwanenwater bij Callantsoog.

Bij de ingang van het gebied staat een informatiebord, waarop je

al direct "gewaarschuwd" wordt dat je hier GEEN zwanen zal zien. 

De naam is nog een overblijfsel uit vroegere tijden. Water is er wel; 

en daaromheen land met verschillende bodemstructuur, 

zodat hier een heel afwisselende begroeiing te zien is. 

Tijd voor allerlei bloemetjes, dus.

Eerst lopen we langs een stuk veen met rietkragen, waarvoor

dotter- en pinksterbloemen rijkelijk bloeien.

(Achter de rietkragen horen we de ganzen ruziën.)

Later op het duin vinden we duinviooltjes.

En daar tussenin zien we van alles.
Natuurlijk paardenbloemen, die groeien overal.
Soms zie je hele velden vrolijk geelgekleurd door 
deze bloemen. Hier steeds enkele of een klein groepje.

Hier als achtergrond bij smalle weegbree.
(die naam heb ik opgezocht bij wildebloemen.info)
 
 

 
En even knallen met dat geel:

Uitgebloeide pluizenbolletjes zijn fascinerend.

Het Zwanenwater is bekend om de grote hoeveelheid 
verschillende orchideeën die er groeien. Nu zagen we overal
tussen het gras de rietorchis naar boven komen en 
zijn eerste bloemetjes tonen.

Net als 's morgens bij de lepelaars, was het de rest van die 
dag nogal wisselend weer. 's Middags was wel de zon echt 
doorgebroken en was er een prachtig blauwe lucht met 
vriendelijke witte wolkjes. Tenminste... 
op een gegeven moment zag ik dat naar links 
en voor me uit kijkend. Rechts ... 
zonverlichte struiken en bomen, 
met daarachter een loodgrijze lucht.

Dat gaf een bijzondere, mysterieuze aanblik:

Klik hier écht even op de foto's.
In de lightbox komen ze veel beter tot hun recht!


Die wolk heeft zijn water vast ergens laten vallen, 
maar wij hebben 't die dag verder droog gehouden.

Dit ziet er weer vriendelijker uit:

En nog vriendelijker: madeliefjes.
Die mag je toch best wel de prinsesjes van het grasveld noemen.
Altijd aanwezig; en zodra de zon schijnt tonen ze hun bloemen.

Bijna weer terug bij de ingang, waar een naar beneden
glooiiend stuk onderaan bedekt was met veel bloemen,
waaronder boshyacinten. Af en toe streek de zon daar 
overheen; dan lichtte het blauw ineens opvallend op.

 

Daar mag je niet tussen gaan struinen. Maar boven 
bij het pad stonden een paar hyacinten bij elkaar, 
waar ik nog even mee aan de slag kon:

Tja, dat grassprietje... zoiets zie ik dan thuis pas.
Maar ik vond deze toch leuk om te laten zien.
Deze serie heb ik trouwen thuis behoorlijk extra belicht. 
Vond dat wel vrolijke platen opleveren.

Het Zwanenwater - een heerlijk gebied om in rond te struinen.
Er zitten ook veel vogels, we hebben genoten van alle 
geluiden om ons heen, maar zeker zo midden op de dag 
laten de vogels zich niet duidelijk zien. 
Er zijn wel drie mooie kijkhutten, waar je over het water 
kunt kijken. We hebben nog lang niet alles gezien daar, 
dus we gaan zeker nog een keer terug.




Hartelijk dank voor jullie reacties op het bericht over de lepelaars.