Lepelaars

Vrijdag 8 mei heerlijk weer eens een hele dag gepland om samen 

(met man Adri) op stap te gaan. We besloten om eerst eens op zoek 

te gaan naar de lepelaars, die bij Haarlem vlakbij de snelweg nestelen. 

Was ik wel heel blij dat Adri mee was, want ik denk niet dat 

ik het juiste weggetje vanaf de snelweg had gevonden.

Heb ik nu voor jullie ook een zoekplaatje:

In eerste instantie was het wel een raar gevoel om zo vanaf

het fietspad de vogels te fotograferen, maar ze waren 

- door de takken heen, natuurlijk - wel goed te zien.

En verrassing: 

er waren ook jonkies , niet eens zo heel klein meer.

Drie op een rij heeft zij er hier.

En ze willen allemaal mee-eten:

Op de volgende foto's is goed te zien hoe de hele 
snavel (lepel) van het jong mama's keel in gaat.

Hmm, mij lijkt borstvoeding toch een stuk plezieriger.

De volgende moeder maakte zich niet zo druk.

Haar jongen zijn dan ook al bijna net zo groot als zijzelf.

De lepelaars hebben de nesten trouwens niet zelf gemaakt,

maar ze gekraakt van blauwe reigers, die hier eerder in grote

getale nestelden (hè bah: het recht van de sterkste?)

Er zijn nog wel veel blauwe reigers in de buurt,

ook met nest, maar die nesten zitten verderop, lastig te zien.

De reigers zelf laten zich wel zien.

't Is wel zijn achterkant, maar ik vind deze

toch leuk, ook door zijn kuifje:

Let bij de volgende foto op zijn poten,

klaar voor de landing:

De lepelaars huizen dus in kraakpanden;

dan moet er blijkbaar wel af en toe wat bijgewerkt worden.

Het veroveren van nieuwe takken is echter een hachelijk karwei.

Wat is het voor die grote vogels moeilijk manoeuvreren 

tussen de takken en lastig om in balans te blijven.

Ik heb met bewondering staan kijken hoe het ze dan

tòch lukt om takken los te trekken.

Al met al is dit wel een plek om te onthouden.

Heel leuk om zo verschillend gedrag van de lepelaars 

goed te kunnen bekijken.

Aan de foto's is wel te zien dat de lichtomstandigheden 

deze ochtend nogal wisselden. We begonnen met een 

grijzige hemel, maar het lukte de zon steeds beter 

om hier doorheen te prikken.

Ter afsluiting een plaatje met een mooie blauwe achtergrond.

Hartelijk dank voor jullie leuke reacties op het voorgaande bericht

"Lente in het bos".