Beierse Woud * Impressie

Indruk van het Beierse Woud: 

groen, groen, zoveel tinten groen.

 

Oude bomen

 

Nieuwe boompjes

 

 

het groen van gigantisch hoge bomen,

 zowel dennen- als loofbomen,

en vaak al die groene naalden en bladeren door elkaar:

De laatste twee foto's zijn genomen vanaf het Baumwipfelpfad, 

ofwel boomkroonpad, aan de rand van het Nationale Park.

Een bijzondere constructie: 

je wordt door cirkelende paden omhoog geleid. 

Onderweg steeds informatieborden 
over wat er op deze hoogte in het woud leeft.
Maar je kan natuurlijk ook vooral van het uitzicht genieten.

 

Binnenin de constructie groeien twee enorme bomen.

Leuk om de top van zo'n boom op ooghoogte te kunnen zien.

En andersom: binnenin een blik van onderaf.

Naast het groen van al deze reusachtig hoge bomen,
ook het groen van glooiende weiden.

Tussen al dat groen verspreid liggen kleine dorpen.

 

En het groen van bloemenweides, 
met vooral heel veel lieflijk witte bloemetjes.

Neuschönau

Wij verbleven een week in het plaatsje Neuschönau.

Aan de rand van het dorp is direct het Nationale Park, met

het informatiecentrum Lusen, het boomkroonpad en de Tierfreigelände. 
Daar zijn veel dieren te zien die in het gebied thuishoren. 
Stukken bos zijn daar afgezet, zodat de dieren zoveel mogelijk 

natuurlijk gedrag kunnen vertonen. Dierenhebben daar flink de ruimte, 

met ook veel hoogteverschil. Ze kunnen zich goed verschuilen 

en het is dus spannend of je ze ook echt te zien krijgt. 
In komende blogs meer daarover.

 

Terug naar de impressie van het het landschap.

Groen, dus. Maar hoe komt dat zo groen?

Er moet water zijn, veel water en ook dat hebben we

heel mooi gezien. We hebben wandelingen gemaakt langs 

klaterende bergbeken, in een omgeving als een sprookje.

Klaterend water tussen het groen

Maar groen water, dat kan ook:

 

 

Nog meer spiegeling, in een stuwmeertje: 

En water in de lucht; het woud verdampt natuurlijk ook veel.

Uitzicht aan het begin van de avond vanaf het plaatsje Waldhaüser, 

dat ligt hoog tegen de berg Lusen aan. Hieronder nog een 

foto met het plaatsje op de voorgrond.

Tot zover de impressie van de werkelijk prachtige omgeving.

Maar het waren de dieren die ons naar Beieren gelokt hadden. We hebben 

dan ook heel wat uren rondgedwaald in het gebied van de Tierfreigelände. 

Met één soort hoog bovenaan ons wensenlijstje.

Daarover gaat het volgende blog.