Eind september in Lusthof De Haeck.
Het is er nog drijfnat en sompig; hier en daar wel wat
paddenstoelen, maar niet zo fotogeniek.
Natuurlijk wel andere tekenen van herfst, zoals deze varen
vol met sporen; door de zon van achter mooi opgelicht.
Doorkijkje:
Aan sommige blaadjes is al duidelijk te zien dat de herfst nadert.
Op de fotoclub hebben we een thema "schoonheid van verval",
daar passen deze beelden mooi bij.
Heel andere blaadjes, maar dat rood geeft ook het naderen van de herfst aan.
Het lage zonlicht over het water gaf de natte leliebladeren een
bijzondere glans.
En één zo'n blad stond rechtop en pakte met zijn achterkant precies
de zonnestralen. Bijna lichtgevend zo.
Een week later naar het Amsterdamse bos.
Daar toen wél zwammen, maar eerst nog een leuk gekleurd blaadje.
Veel jonge zwavelkopjes. Hier in een groepje.
De volgende stonden nog dichter bij elkaar:
En sommige alleen:
Dit trio was heel dicht op elkaar gekropen.
Bij de zwerminktzwammen ben ik met een lampje aan het stoeien geweest.
Bij een grote groep lukte dat niet, maar met deze twee vond ik het wel wat.
Sporenkapsels horen natuurlijk ook bij de herfst.
Deze geweizwammen waren nog piepklein;
hoogstens 2 cm hoog.
Door de lens zag ik pas die prachtige guttatiedruppels eraan.
Tegenlicht - wel een heel mooi effect bij deze kleine kaardenbolletjes.
Nog een keer een lampje gebruikt voor een wat mysterieus effect.
Het laantje in het bos waar ik de meeste paddenstoelen tegen kwam.
Inmiddels heb ik alweer meer en andere zwammen
op de plaat kunnen zetten. Tussen de regenbuien door zijn er
toch veel dagen dat het heerlijk is om buiten in een bos te zijn.
