The making of...

... een nieuwe generatie flamingo's

 

In de meivakantie waren we een weekje naar Zuid-Frankrijk, 

waar we weer een bezoek brachten aan het vogelpark in de

 Camargue, het Parc Ornithologique de Pont de Gau,

waar we eerder al eens waren en ik bij de start van het 

bloggen berichten over plaatste, zie:

Oefenparadijs voor vogelfotografen 1, deel 2,  en 3.

Dat was toen midden in de zomer. 

Op deze zonnige dag eind april spelen de hormonen bij veel flamingo's fiks op en hebben ze zin om aan de volgende generatie te werken. Ze doen dat vaak midden in de groep; er zijn goed foto's van te maken, maar meestal staan er wel andere omheen of voor. Ook een keer gebeurde het zo vlak voor mijn neus, en plotseling, dat deze foto's té close-up zijn, je ziet dan niet wat er gebeurt. 

Aan het eind van de middag trof ik echter dit stel aan. Op een rustiger plek hadden ze zich wat afgezonderd. Ik begon het gedrag vooraf te herkennen en dacht wel dat zij aan een paring zouden beginnen. Ik had dus tijd om wat uit te zoomen (!), zodat het gebeuren goed in beeld kwam. Zij deden alles wat rustiger aan en namen er meer de tijd voor dan wat ik daarvoor gezien had.

Wat wel steeds hetzelfde gaat: bij het begin van de paring buigt het vrouwtje zoveel mogelijk voorover, waardoor ze met haar kop onder water staat. tussendoor komt ze een of twee keer met haar kop omhoog, om bij het eind weer helemaal voorover gebogen, dus kop onder water, te eindigen.

Nog wat info:

Deze Europese flamingo's zijn monogaam. Het baltsgedrag wordt hier doorgaans aan het eind van de winter gezien. Bij de balts worden onder luid getoeter ingewikkelde, gesynchroniseerde dansen opgevoerd. Daar zagen we nu dus niets van. Voorafgaand aan de paring zie je alleen dat er contact gemaakt wordt en dat ze samen dezelfde bewegingen maken. Maar meestal gaat e.e.a. heel snel en is ook de paring binnen luttele seconden voorbij. Het paar hierboven trok daar wel 15 seconden voor uit (wetenschap dankzij de tijden bij de foto's; het kwam echt minder hectisch over dan wat ik hiervoor had gezien).

Ze broeden in kolonies. Het nest heeft de vorm van een hoop modder met vlakke top. De nesten bevinden zich net buiten onderlinge pikafstand. De ouders zijn niet territoriaal ingesteld, maar ze verdedigen het nest wel. Alle kuikens die kunnen lopen, voegen zich bij grote crèches, die worden geleid door een paar volwassen vogels.
Meeste info van Wikipedia.

In een volgend blog meer foto's uit dit fantastische vogelpark;

uiteraard had ik er zoveel dat het uitzoeken enige tijd kost.

Verder ben ik momenteel veel met macro aan het oefenen;

in de tuin in Frankrijk lag ik steeds tussen de bloemen en

gisteren had ik een ontzettend leuke workshop van Andrea Gulickx:

een heerlijke dag en ontzettend veel geleerd. 

Dank voor jullie leuke reacties op: "Raar dagje"