Wit, geel, groen...

...en een beetje blauw...voorjaarsbloeiers. 

Tijd om naar het bos te gaan. Naar Amelisweerd om

bosanemonen te zoeken. Dat deed ik zondag 3 april.

Helaas begon de dag wel érg grauw. Bosanemonen had

ik wel snel gevonden, hoewel niet in grote groepen.

Toch proberen wat ik daarmee kon; maar ik kreeg "het" 

niet te pakken. Die foto's vond ik erg somber 

en zijn uiteindelijk allemaal in de prullenbak beland.

 

Dat duurde tot aan het eind van de ochtend 

het licht beter werd én ik een "bergje" vond, compleet

bedekt met volop bloeiende anemonen.

 

Yes, hier kon ik heerlijk mee aan de slag.

Ontluikend groen door een witte waas van de anemonen.

Bijna vergane glorie:

  

Een verlegen anemoontje:

 En nog een heel vrolijke:

Steeds meer kwam de zon echt door.

Een deken van speenkruid om nog vrolijker van te worden:

Weer een stukje verder lopend, viel me iets blauws op 

vlak naast het pad. Eén ieniemienie klein bosviooltje

stond daar fier rechtop.

Later in de middag, de zon scheen nu echt volop,

vond ik op een heel zonnig plekje bostulpen.

Elegante bloemen zijn dat.

Deze tulpen zijn zelf ook enorme liefhebbers van de zon, 

las ik later; zij groeien ook uitsluitend op zeer zonnige plekken. 

Teruggekomen bij de ingang, waren daar de groepjes 

mooi zachtblauwe krokussen ook opengegaan.

Heb ik dit jaar toch nog een krokusfoto.

Als toetje nog een blauwe bosanemoon.

Van en week later, gevonden in de heemtuin in Nieuwkoop.

 

Tja, ik blijk "het" toch pas echt te kunnen vinden als 

het licht meewerkt. Gelukkig werd het die middag nog

echt genieten. Van de lente, de bloemen én het fotograferen.

Hartelijk dank voor al jullie leuke reacties op 

blog nummer 100.