Bovenstaande foto is nog van vrijdag de 5e juni.
De volgende maandag, 8 juni in de namiddag, ga ik nog
even kijken bij de ooievaars. Daar blijkt het veel harder
te waaien dan ik thuis in de gaten had. De jonkies blijven vooral
in de beschutting van het nest; ik krijg ze weinig te zien.
Maar als ze wel even boven de takken uitkomen, blijken
ze met een enorme prooi aan het stoeien te zijn.
Waarschijnlijk een klein haasje?
Samen trekken ze er flink aan.
Van zulke stevige kost kunnen ze fiks groeien.
Enkele dagen later is dat ook goed te zien.
"t Worden al stevige kuikens.
Liefdevol verzorgd.
Even uitstrekken moet voorzichtig,
denk aan de kinderen!
denk aan de kinderen!
Een portret van paps:
Daarna maak ik een ommetje; als ik terugkom, is
hij gevlogen. De koters moeten het nu zonder oppas redden.
Ze oefenen fiks. Ik hoor ook al zachte kleppergeluiden.
Poetsen lukt zeker al.
Weer een weekje verder.
Dat is aan het formaat duidelijk te zien.
Ik ben er nu in de namiddag en hoor van de mensen van
de kinderboerderij dat ze nu vrijwel de hele dag alleen thuis zijn.
zaterdag 20 juni.
Nu beide ouders de hele dag op voedsel uit zijn,
gaat het groeien blijkbaar extra hard.
Er is nog wel duidelijk verschil tussen oudste en jongste:
Ik heb mazzel, want een van de ouders komt thuis.
Etenstijd!
Hij heeft weer flink in de modder gefoerageerd en
brengt stevige kost mee.
Ze duiken gezamenlijk de keuken in.
En ja hoor, een flinke mond vol.
De ander krijgt ook zoiets en heeft duidelijk moeite
dit weg te werken.
Nog een week later. Zaterdag 26 juni.
Al die stevige happen die de ouders aanvoeren,
hebben effect.
Dat ziet er al stevig en krachtig uit.
Bij de volgende foto's werd het al wat later op de avond.
Wel mooi licht, maar het nadeel was dat de zon schuin achter
de vogels stond. Dus geen lichtjes in de ogen.
Maar de oudste van het stel ging fiks oefenen met zijn vleugels.
Dat was natuurlijk wél de actie waarop ik wachtte.
En nogmaals in de starthouding:
Komt-ie weer:
Naar het randje van het nest.
"Hallo wereld, ik voel me sterk!
Nog even en ik kom eraan..."
Dank voor jullie leuke reacties op het vorige blog
"Meer langs de sloot".
Hoi Corrie,
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige beelden. Echt leuk om deze jongen zo hun vleugels te zien spreiden en al fladderend op hun nest te zien staan. Het zal niet lang meer duren of ze vliegen uit, want het word nu toch wel erg vol met die flinke jongens in dat nest. Grappige tekst heb je er ook bijgeplaatst.
Leuk ook je nieuwe profielfoto Corrie!!
Groetjes, Marco
Een prachtige serie, Corrie. Vooral de foto's waarop het jong de vleugels uitslaat vind ik super mooi. Ik hoop dat je ziet als ze gaan vliegen. Dat is ook erg leuk om mee te maken. Groetjes, Joke
BeantwoordenVerwijderenHoi Corrie.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's van de opgroeiende ooievaartjes.
Groettie van Patricia.
Hoi Corrie,
BeantwoordenVerwijderenMooi vervolgblog hoor! Zo leuk hoe je de groei-vorderingen weergeeft met prachtige foto's Het portret van Paps is erg fraai en vooral de foto's met het late licht en klapperende vleugels zijn fantastisch (ook zonder licht in de oogjes)
Fijn weekend,
Gr. Maria
Hoi Corrie,
BeantwoordenVerwijderenhet loont de moeite om ze groei van de ooievaartjes zo te volgen. Natuurlijk zijn de weers- en lichtomstandigheden verschillend, maar dat hoort erbij. De ontwikkeling is zo heel mooi te volgen.
De beelden van de vliegoefeningen vind ik het mooist en spectaculairst.
Groet, Kees
Echt leuk om naar te kijken, zo'n blog dat de ontwikkeling van de ooievaartjes volgt. Ik denk dat ze inmiddels wel uitgevlogen zijn.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Ghita
Wat superleuk om dit te volgen Corrie. Ik zit er echt van mee te genieten. Vooral de laatste foto's maken het echt spannend wanneer ze nu echt gaan vliegen. Ik hoop dat je dat ook vastlegt (of hebt gelegd) en dat we dat nog te zien krijgen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Marianne