Ooievaars

Bij de kinderboerderij aan het Oortjespad in Kamerik staat een

ooievaarsnest. Een maand geleden, die zonovergoten 

zondag de 24e mei, ging ik eens kijken of daar al wat te zien was.

Mevrouw ooievaar was ijverig bezig haar kleding in orde te brengen,

dus het broeden zat erop. 

En ja, daar kwam een klein koppie boven de takken uit.

Niet veel later kwam mijnheer ooievaar thuis.

Even snel klepperen, en weg was mams.

Hij had flink zijn best gedaan bij het zoeken naar lekkers 

voor de koters. Zijn voorkant was nog drijfnat en modderig. 

Twee koppies kwamen nu hongerig omhoog.

 

Hoe ik weet wie mevrouw en wie mijnheer is?

Toen ze bij het wisselen even allebei op het nest waren,

was de een duidelijk groter dan de ander. Doorgaans is dat

de man, dus daar ga ik vanuit. Hij is geringd aan zijn rechterpoot,

mevrouw draagt de ring links. 

Eén week later, 
in het avondlicht:

Eén kuiken laat zich zien. 

Wel tussen de takken door, maar hij is duidelijk gegroeid.

De nestwissel gaat nu wel heel snel. 

Geen geklepper, ma neemt direct de benen:

De kuikens krijg ik verder niet zo goed te zien,
ze blijven laag in de beschutting van het nest.
Het waait nogal, die avond.

Nog een week verder.
Vrijdag 5 juni, aan het eind van die drukkend warme dag.

Zowel de ouder als de kuikens hebben steeds de 
snavel geopend, ik denk voor wat verkoeling.

Even flink opschudden.

In het uur dat ik daar sta, verdwijnt het blauw
steeds meer uit de achtergrond.

Rare atmosfeer, raar licht.
Nog een lief plaatje, voordat het gaat waaien
en de stortbui zich aankondigt.

Wordt vervolgd...



Met dank aan de mensen van het ooievaarsbuitenstation Zegveld, 
die de nestpaal daar geplaatst hebben. 
Deze ooievaars hebben vorig jaar hier ook met succes gebroed 
en zijn de winter hier gebleven.