Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

dinsdag 31 december 2024

De mooiste van 2024

 

Het was voor mij nogal een fotojaar van hollen of stilstaan.
De eerste helft héél veel op stap geweest en (dus) ook heel veel gefotografeerd;
met zoveel beelden op de computer waar ik nog iets mee wilde, kwam het 
fotograferen zelf daarna vrijwel stil te liggen.
In het najaar lokten de vele paddenstoelen natuurlijk wel weer.


Lente


De natuur ontwaakt. Een vroeg bloesemtakje.





De bosanemoontjes steken ook weer massaal hun kopjes omhoog.
Maar deze had een rustig plekje voor haar alleen gevonden.





Een heerlijk zonnige lentedag in Zuid Limburg.





Tijdens ons bezoek aan Gaia Zoo regende het; 
maar voor een foto pakt dat soms niet verkeerd uit..





Deze bladkever was dol op de zonnig gele wolfsmelk.





Iets minder fel, maar ook geel: de grote ratelaar.





Tja, en toen juni: 
eerst met een groepje een midweek naar Helgoland. 
We wilden wat later in het seizoen in de hoop van de Jan van Genten 
 ook kuikens te kunnen zien. En dat lukte:




 
Maar dat betekende voor mij: na thuiskomst koffer uitpakken, 
wassen en weer inpakken, want een halve week later vertrok ik alweer
met een andere groep naar de Dolomieten.

De beelden van Helgoland zijn toen blijven liggen, maar daar ben ik
de laatste tijd wel mee  bezig geweest. Blogs volgen.


Hier dus eerst de Dolomieten:                                              
                        
                                   binnen kijken bij een Kochs gentiaan:





Daar ook niet altijd lekker wandelweer: uitzicht vanaf Lagazuoi:





Woelig water bij het Lago di Braies:






Zomer


  
Zonnedauw op een eilandje in de Nieuwkoopse Plassen:





Bruinrode heidelibel rust uit op een bruggetje:






Herfst



Dit blad van de Japanse esdoorn bleef wel heel fotogeniek liggen:






Diamantjes op een amethistzwam.





Een knots van een zwam (doorsnede zeker 10 cm): Schijnridderzwam





Tot slot de leuke geweizwammetjes






Dank aan allen die dit jaar het blog bezocht hebben
en zeker aan diegenen die ook een fijne reactie achterlieten.

Voor 2025 wens ik eenieder veel gezondheid en voorspoed
en natuurlijk mooie fotokansen.

Tot blogs.




woensdag 11 december 2024

Afscheid van de herfst

 

 

 
Begin november begonnen de blaadjes aan de bomen
voorzichtig te verkleuren. Er bleef nog lang veel groen te zien.
 
 

 
 
 

 
 
De aanwezigheid van paddenstoelen was ook niet meer zo uitbundig. 
Maar hier en daar nog wel wat moois te vinden.
 
 

 
 
 

 
 
Een middag met iets meer licht;
de kleur en textuur van zo'n heel grote platte tonderzwam 
komt dan wel mooi uit.
 
 

 

 

 
 
Daar word ik altijd vrolijk van: een groepje geweizwammetjes.
 
 

 
 
Even door wat struiken worstelen om ze van de andere
kant te benaderen. Wilde het licht ook even meewerken.




 
Aan het mos eromheen kan je misschien een beetje afleiden
hoe piepklein dit roodvoet russulaatje is.
 
 

 
 
Even verderop, net zo piepklein:
 
 

 
 
 Tussendoortje:
 
 

 
 
Elfenbankje; het tegenlicht laat de fluwelige structuur van de bovenkant goed zien. 




 
Geen idee wat dit voor zwammetjes zijn, 
ze stonden verspreid op en vlak naast een liggende boomstam.




 
Zelf ook weer voer voor een andere schimmel.
 
 

 
 
Deze deed me denken aan het hoofd van een paard.
 
 

 

 Dit waren de paddenstoelen van dit uitbundige zwammenjaar.
Nog wat herfstkleuren als toetje:
 
 

 
 

 
 

 

Dit was het laatste 'gewone' blog van dit jaar; uiteraard volgt nog wel 
het gebruikelijke jaaroverzicht op oudjaarsavond.
Maar ik wil hier alvast alle trouwe volgers bedanken voor hun
belangstelling en fijne commentaar. Het is zeker een stimulans om te
merken dat anderen ook plezier daaraan beleven.
Die bedankjes schrijf ik niet meer aan het eind van ieder bericht,
maar ze worden nog steeds heel erg gewaardeerd.


Fijne feestdagen!
 
 
 
 
 

woensdag 27 november 2024

Roze raspzwam en meer

 

 
 
Zo'n boomstronk vol zwammen loop ik vaak voorbij,
omdat ik het heel moeilijk vind daar mooie macrobeelden van te maken. 
Maar dit waren duidelijk andere zwammen. 
Alleen de kleur al: zachtroze. En ook zachte vormen.
 
 

 

 
En ze groeiden niet allemaal tegen elkaar aan, 
zodat ook enkele zwammen te fotograferen waren.
 
Zo'n heel jong zwammetje:
 
 

 

 
Deze was al iets ouder: 
 
 

 

 
Close up:
 
 

 
 
Een groepje bij elkaar:
 
 

 
 
Veel grote zwammen gezien die dag, maar ik begon met een kleintje,
een mycena die nogal eenzaam tussen de herfstbladeren stond. 




 
Wel nog helemaal gaaf, een jonkie denk ik.
 
 

 
 
Ook niet zo groot, twee elfenschermpjes:
 
 

 

 
Deze jonge fraaisteelmycena werd goed beschermd:
 
 

 

 
En groepje jongeren:
 
 

 
 
En wat volwassen fraaisteelmycena's
 
 

 

 
Een ander soort herfstschat; ik vond deze lege bolster er wel mooi liggen zo.
 
 

 

 
Heel veel tonderzwammen zag ik daar op de hoge bomen.
 
 

 

 
Wel een soort die ik altijd lastig vind om te fotograferen.
Maar deze vond ik toch wel wat.
 
 

 

 
Twee elkaar kruisende heksenkringen van bijzonder grote zwammen. 
(telefoonfoto) 
 
 

 
 
 Ik heb niet kunnen vinden hoe deze zwammen heten,
 maar zo'n heksenkring schijnt wel bijzonder te zijn.
 
 

 

 
Op een randje:
 
 

 
 
Niet zo'n mooie foto:
 
 

 
 
 Toen ik de foto hierboven gemaakt had (1/60 sec, f5,6 bij ISO 1600),
dacht ik aan het witte fietslampje in mijn tas. Echt wit licht.
Stomverbaasd was ik toen ik daarna op mijn schermpje keek;
dezelfde zwam; bijna lichtgevend geel.









Een andere zwam (zonder lampje):




 
 Kleine zwammetjes; en knalgeel, maar lastig te fotograferen 
door hun fluwelige oppervlakte. 
Wel een heel vrolijk gezicht, die gele accenten op de donkere bosbodem.
 
 

 

 
Deze stonden mooi verdeeld op een rijtje in een liggende boomstam
Wintermycena's, denk ik.
 
 

 

 
Het volgende groepje zag er net iets anders uit;
ik weet niet of dit dezelfde soort is,
stond wel heel dicht bij de groep hierboven.




 
Een mooi groepje witte koraalzwammen. 
 
 

 
 
Niet de eerste vlieg dit seizoen, maar ik vond deze wel goed gelukt. 
 
 

 
 
Het was dit jaar wel een uitbundig paddenstoelenseizoen, maar niet overal. 
Op FB zag ik ook berichten van mensen die schreven dat er zo weinig te vinden was. 
 
Nu had ik zelf gemerkt dat het per plek enorm kon verschillen. 
Eerst was ik in 's Graveland  in het bos achter Gooilust, waar het wemelde 
van allerlei verschillende zwammen. Een week later ging ik naar de andere kant 
van 's Graveland, bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. 
Meer dan een uur heb ik gezocht rond alle plekjes waar ik voorgaande jaren 
uren op mijn knieën heb gezeten: niets te vinden;
behalve, uiteindelijk: die ene kleine mycena. 
 
Verder naar achteren doorlopend (richting Bantam), kwam ik iemand tegen 
die me vertelde: nog een stukje doorlopen, daar staat het vol.
En dat was zo: daar zag ik die grote zwammen, de heksenkring 
en alle andere paddenstoelen in dit blog.

En ik ben nog niet uitgezwamd; er volgt nog een herfstblog.