Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

dinsdag 11 maart 2025

Pantropica

 

 

Vorige maand, op een heel grijze, sombere dag, hebben we ons een dagje ondergedompeld 
in de tropische sferen van Pantropica, de naam voor de vernieuwde Orchideeënhoeve.
 
 

 
 
Ook al hebben ze de naam veranderd, orchideeën zijn er nog steeds volop te bewonderen. 
 
 









En veel andere bloemen, zoals deze hibiscus.
 
 

 

 

 

 
Of dit piepkleine rode bloempje in een witte struik;
geen idee hoe dit heet, maar vond dit wel heel sierlijk.
 
 

 
 
Dit was in de vlindertuin, waar we veel tijd hebben doorgebracht,
maar niet zoveel verschillende vlinders hebben gezien.
 
 

 
 
Wel veel exemplaren van deze Caligo
waarvan we eerst dachten dat het een Blauwe Morpho was.
Hij lijkt er dan ook veel op en is ook erg groot.
 
 

 

Hier kan je zijn blauwe bovenkant zien; 
deze was waarschijnlijk heel erg moe en lag vrij stil tussen de bladeren.
's Middags zagen we ze volop rondfladderen, maar dat ging 
veeeel te snel voor een foto.
 
 

 

De volgende foto heeft niet zo'n natuurlijke ondergrond,
maar ik vind het hier zo leuk dat ze elkaar met de pootjes 'vasthouden',
dus laat ik hem wel zien. 
 
 

 

Achter de vlindertuin is nog steeds een gedeelte waar orchideeën gekweekt worden. 
Daar heb ik me goed kunnen vermaken.
 
 

 
 

 

 








 
 
 

 
 


 

 


 

Tot slot nog een paar dieren;
deze ibis liep buiten eerst veel te hard van hot naar her,
maar uiteindelijk bleef hij hier stil staan om wat lekkers te zoeken tussen de stenen. 
 
 

 

 
De groene leguaan lag juist heel stil bovenin de vlindertuin: 
 
 

 

 
Het was heerlijk om zoveel kleur te zien tussen al die grijze dagen. 
Maar inmiddels krijgen we in de natuur ook steeds meer kleur  te zien.
 
Geniet van de lente.

 

 

 

zondag 23 februari 2025

Lusthof in de winter en sneeuwklokjes

 

 
 
Ook in wintertijd is het heerlijk om een rondje te lopen door 
Lusthof De Haeck. Met de nattigheid viel het mee, op één stukje na helaas...
dus toch weer met met modderschoenen thuisgekomen. 
 
 

 

De leuke boogbruggetjes zijn allemaal vernieuwd en zien er heel stevig uit.
 
 

 
 
 

 
 
Hier en daar op het water nog een dun laagje ijs.
 
 

 
 
 

 
 
En altijd zijn daar leuke doorkijkjes.
 
 

 
 
 En imposante berken.
 
 

 
 
Op een donker stukje ook nog wat ijs op het mos.
 
 

 
 
Iets meer inzoomen.
 
 

 
 
Dan staat het zonnetje alweer laag.
 
 

 
 
Tijd om naar huis te gaan.
 
 

 
 
 
Een kleine week eerder was ik bij Amelisweerd voor de sneeuwklokjes.
 
 

 
 
De meeste zaten nog dicht, maar het natte gras zorgt voor leuke lichtbolletjes. 














Sommige zijn gehavend, maar daardoor niet minder mooi.
 
 

 

Naarmate de ochtend vordert, schijnt de zon op 
meer klokjes, die zich dan op hun mooist laten zien.
 
 

 
 
 








Tot zover de winter.
We hebben tussendoor al een paar heerlijk zonnige dagen gehad.
Van mij mag de lente volop losbarsten.





donderdag 30 januari 2025

Meer Jan van Gent

 
 

 
 
Man of vouw is zo van buitenaf niet te zien bij de Jan van Genten. 
En ook hun bijdrage aan het bouwen van een nest en de zorg voor de kleine 
is gelijk verdeeld. je kan dus niet zien of papa of mama op het nest zit.
 
 
 

 
 
Info van Wikipedia:
 
De dieren gaan een vaste paarbinding aan, die ook na het broedseizoen standhoudt. 
Ze keren jaren achtereen naar hetzelfde nest terug. Beide partners broeden 
voor het eerst op de leeftijd van 5 of 6 jaar op een enkel, blauwwit ei. 
Na ongeveer 3 maanden verlaten de nog geheel bruine jongen het nest. 
Ze hebben op dat moment een gewicht van 4 kilogram en zijn dus zwaarder dan 
een volwassen vogel. Het volwassen verenkleed krijgen ze pas in de loop 
van de volgende 5 jaren. De volwassen vogels kunnen bijzonder agressief reageren 
bij de verdediging van hun nest, waarbij met de snavel wordt gehakt en gebeten.  
 
 
 



Maar de jonkies worden zo te zien liefdevol verzorgd.









Verder moeten de beelden maar voor zich spreken.
Ik heb daar geen tekst aan toe te voegen.






















































































Jan van Genten: 
bijzondere vogels, prachtig om te zien en een leven lang trouw aan elkaar.