Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

donderdag 16 maart 2017

Een tuin vól







Afgelopen zondag was het heerlijk lenteachtig weer. Natuurlijk wilde ik er wel 
even op uit, maar niet te lang, dus niet te ver weg. Van voorgaande jaren 
herinnerde ik me een rustig achterafplekje in het dorp, waar krokusjes bloeiden. 
Daar eerst maar eens kijken. En ja, daar stonden ze nu weer.






Al snel lag ik languit in het gras naast deze vrolijke bloemen.
Ze zwaaiden echter ook voortdurend heel vrolijk heen en weer;
de wind had hier nogal vrij spel.






Niet makkelijk, maar wel verrassende resultaten.






Terwijl ik daar zo bezig was, kwam uit de tuin ernaast de bewoner naar me toe.
Hij bleek jaren geleden hier wat zaad van deze wilde krokussen gestrooid te hebben.
Hij nodigde me uit om in zijn tuin te komen fotograferen, want "daar staat het vol met
krokussen, en je ligt er uit de wind."






Die uitnodiging nam ik graag aan. In zijn tuin keek ik mijn ogen uit.
Een bloemenfeest. Bomvol stond het er. Met verwilderde krokussen, 
maar ook nog veel sneeuwklokjes en al groepjes bloeiende narcissen 
(zie ook de openingsfoto).






Dat gaf me de gelegenheid om op de valreep ook nog wat 
macro's van sneeuwklokjes te maken.









 
  




 


Maar natuurlijk "stortte" ik me ook op de krokussen.






Tussen de zachtlila wilde krokussen stonden ook groepjes
"van het tuincentrum", die oogden steviger en waren intenser van kleur.




 






 Zo'n kleurexplosie kan me wel bekoren.











Nog een in zachtere tinten.



 


Bewonderenswaardig de expansiedrift of overlevingsdrang
van deze wilde krokussen. Ook buiten de tuin zoeken ze naar groeiplekken;
soms hebben ze maar een klein strookje nodig.



   



Tussen de stoeptegels staat ze in volle glorie mooi te wezen:
 





Er zijn fans van zachte tinten; er zijn fans van intense kleuren;
eigenlijk hou ik van allebei
(soms hangt het van mijn stemming af wat ik het mooist vind):














Jullie begrijpen dat ik volop heb genoten in deze bijzondere tuin.