Kijken en nog eens kijken - dat doe je als je met een camera op stap bent.
Ik verwonder me steeds meer over wat er in de natuur te zien is en probeer dat zo mooi mogelijk vast te leggen.
Leuk dat je mee wil kijken op dit fotoblog - ik hoop dat je er plezier aan beleeft.

Klik op een afbeelding om de foto's in de lightbox te zien - groter en beter van kwaliteit.

dinsdag 26 augustus 2014

Beierse Woud * Lynx




Oh, wat wilden we de lynx graag zien. 
De eerste dag in het Beierse Woud natuurlijk direct naar de 
Tierfreigelände. We waren heel benieuwd hoe dat eruit zou zien. 
Niet al te vroeg op pad, eerst maar eens rustig rondkijken.

Na een verblijf met watervogels, kwamen bij de eerste 
kijkhut bij het gebied van de lynxen. Hé, daar staan aardig wat mensen. 
En ja hoor, bij binnenkomst werd direct naar beneden gewezen, 
daar onderaan loopt er één!




Wauw, da's een prima binnenkomer. Nadat hij onderaan 
een poosje in de schaduw wat heen en weer had gelopen, 
dook hij het struikgewas in en kwam naar boven, richting de hut.

 



Onder de kijkhut is hun binnenverblijf. Daar dook hij in, 
maar na niet al te lange tijd kwam hij daar aan de 
andere kant weer uit en liet zich goed zien.




Tja, het territorium moet regelmatig afgebakend worden.


 

Daarna verdween hij uit het zicht.
Maar oh, wat een cadeautje: ruim een uur in het park 
en we hebben de lynx al zo goed kunnen zien.


Het Beierse Woud ligt langs de grens met Tsjechië, 
waar een veel groter deel van dit oeroude natuurgebied ligt. 
Het heet dan Bohemer Woud en het Nationale Park heet Sumava.
In het Tsjechische deel zijn al rond 1980 een aantal lynxen 
geherintroduceerd. Deze populatie doet het goed en een aantal 
zijn allang de grens overgestoken en leven in het Duitse deel. 
Er zijn een aantal dieren gezenderd, zodat het leefgebied bekend is. 
Ze laten zich echter nauwelijks zien. Lynxen zijn vooral 's nachts 
actief en jagen ze vanuit beschutting. Bovendien hebben ze 
een enorm groot territorium, van 100 tot 1000 m² (Wikipedia). 
De bewoners, en dan vooral de boswachters, zien dan ook 
doorgaans alleen hun sporen, m.n. in de wintertijd.




Twee dagen later waren we vroeger op pad. 
Iets na zessen liepen we door het donkere park, maar dat bleek té vroeg. 
Meneer de uil (een oehoe) was het enige dier dat zich liet zien. 
Stilte alom dus, wel een heerlijke atmosfeer om in rond te wandelen. 
Eerst maar eens rustig ontbijt-picknicken en zien hoe de zon 
langzaamaan door de dichte begroeiing heen kon komen. 
Daarna terug naar de onderste kijkhut bij de lynxen. 
Na verloop van tijd dachten we beweging te zien in het hogere gedeelte. 
Hogerop was ook een kijkhut, dus via een zigzag-pad liepen wij de heuvel op. 
En daar zat-ie, op een grote steen, 
zo begroeid met mos dat het wel een zacht kussentje leek. 
Hij voelde zich hier blijkbaar op zijn gemak en begon aan een poetsbeurt.




Het was inmiddels tegen acht uur, maar toch nog behoorlijk donker, 
zeker op de plek waar hij zat. Vandaar dat de foto's wat blauwig zijn.


 

Ook tijdens het poetsen blijft hij alert:
Hé, hoor ik iets?



 
Toch maar even naar beneden kijken:




Waarna hij naar beneden afdaalde. 
Wij ook maar terug naar de onderste kijkhut. 
Na verloop van tijd zagen we hem (of was het nu toch een andere?) 
halverwege de heuvel relaxed liggen.




Weer hadden we mazzel: voedertijd!
Dat wordt voor de lynxen niet vooraf aangegeven; ze doen dat ook niet 
altijd op hetzelfde tijdstip. Maar er kwam nu een auto aan en 
men legde het vlees in het binnenverblijf - onder de kijkhut. 
De lynx reageerde niet haastig - langzaam daalde hij de heuvel af.




Sluipend door de struiken.






Tot dichtbij de hut. Op de volgende foto was hij zo dichtbij, 
dat ik de foto nam door het gaas langs de bovenrand van de kijkhut 
(vandaar vaag langs de randen). Hij keek me recht aan, 
dus ik was heel blij: Yes, de ogen scherp!
Pas thuis op de computer zag ik het grasje voor zijn oog.  :-( 
Vind 'm toch mooi genoeg om te plaatsen.




Hij haalde het vlees uit de hut 
en was zo aardig om daar buiten van te gaan smullen.






Na een afscheidsrondje door het gras verdween hij.




Uiteraard waren wij superblij met de manier waarop we deze lynx 
hadden gezien en de foto's die we daarvan hadden gemaakt. 
 Toch gaat dit blog nog verder. 

De week daarna waren we wat noordelijker in het park, 
in de buurt van Lohberg, waar een Tierpark is. Meer een dierentuin dus, 
maar ook met dieren uit de omgeving. Ook daar hebben ze lynxen. 
Ze hebben daar een veel kleiner gebied, maar wel ook 
hoogteverschil en genoeg begroeiing om uit het zicht te kunnen blijven. 
In de ochtend waren we daar al langs geweest en hadden even een 
lynx gezien. 's Middags wilden we daar graag nog eens kijken. 
We liepen langs het lagere gedeelte en daar stonden aardig wat mensen. 
Logisch, want er liep een kleintje rond!




Dit duurde maar even en toen liep hij weer naar boven en uit het zicht.
Wij liepen om naar de andere kant, maar in de grootste ruimte was 
in eerste instantie niets te zien. In de ruimte ernaast lag papa(?) lynx 
op een plateau lekker te relaxen.




Toch wilde hij nog wel laten zien dat hij best een grote bek heeft:




Kort daarna zagen we mama met haar twee kleintjes 
op een plateau langs hun binnenhok; heel dichtbij. 
  



Ze lagen heel dicht langs de afrastering, maar 1 meter van het gaas 
vandaan was nog een hek waar het publiek achter moest blijven. 
Alleen door volledig in te zoomen kon ik het gaas vaag houden. 
Zodra ik iets uitzoomde, werd het gaas duidelijk zichtbaar. 
Hierboven dan ook de enige foto met beide kleintjes.




Alleen heel sterke close-ups dus.
Maar oh...wat héb ik hier lang staan genieten. 
Ik kon er geen genoeg van krijgen. Wat was dit mooi om te zien.




 

En dan zijn de foto's al heel erg close-up, 
heb ik van de volgende nóg een stukje afgesneden.
Vind dat dit intieme moment zo mooi overkomt.






Dank voor alle leuke reacties op het vorige bericht.


15 opmerkingen:

  1. Hai Corrie,

    Wat is die eerste foto toch een hele fraaie. Beetje mysterieus en erg knap dat je de lynx zo mooi scherp hebt zo door het gebladerte heen.
    Tsja, ook de foto's van de kleintjes zijn fantastisch. De foto's van de grote lynx...... prachtig natuurlijk.
    heerlijke serie.

    Groetjes,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Corrie,
    Wat een gave foto's!! Geweldig dat je deze beesten zo van dichtbij hebt kunnen fotograferen. Erg mooi zo tussen al dat groen. En dat ook nog die kleintjes. Helemaal te gek!!

    Groetjes, marco

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Corrie,
    Een lynx is toch een bijzonder dier. Ik vind wilde katachtigen toch al bijzondere dieren, dus je kunt je voorstellen dat ik hier wel van heb zitten genieten. Wellicht ga ik er in de nabije toekomst ook wel een keer heen. Met jouw foto's heb je mij wel gemotiveerd.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou Kees heeft genoten, ik niet minder, had net een serie foto's gemaakt in Dierenpark Amersfoort van de Lynx, die halen het natuurlijk niet bij de foto's in jou Blog!!
    ik vind het ook een prachtig beest!!, je hebt er een mooi serie van kunnen maken, de jonkies, zeer aandoenlijk...
    Prachtige blog, Complimenten!!

    ge. Nieske

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow, dit is echt genieten Corrie, dat heb je vast volop gedaan.
    Prachtige serie en zo mooi om de lynx voor de lens te hebben.
    Super mooi je foto's.
    Fijn weekend, groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo Corrie,

    Hele mooie serie van deze lynx, dat moet genieten zijn geweest daar in het Beierse Woud. Ik had al van een collega natuurfotograaf gehoord dat het daar prima is om lynxen, maar ook wolven te fotograferen. Je hebt je kans prima benut. Ik vind vooral foto nr. 11 een hele mooie.

    Groetjes,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oeps, wat een mooie bijzondere serie is dit! Favoriet zijn bij mij foto 1, 3, 5, 6, 9, 13, 15, 18, 20, 23 en 25! Gaaf om mee te maken!
    fijn weekend
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh, wat een superschattige kleintjes. Heerlijke serie. Jij hebt mooie uitstapjes gemaakt de laatste tijd, ik geniet van je blogs.
    groetjes Ghita

    PS: heb je deze serie met de panasonic Lumix gemaakt?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Ghita,
      Ja, op vakantie had ik alleen de Lumix bij me. Ben er inmiddels wel heel erg blij mee. Ik zie dat jij er ook heel mooie foto's mee schiet.
      Hartelijke groet, Corrie

      Verwijderen
    2. Ja, ik maak al mijn foto's met de Lumix (ik heb niet eens een andere camera) en ben er nog steeds erg tevreden over.
      groetjes Ghita

      Verwijderen
  9. Fijn gebied om eens heen te gaan om dieren te fotograferen. De lynx is een prachtige kat, dat zie je ook wel op foto's 6 en 11. Maar de mooiste foto's uit deze reeks vind ik foto 2 waarin je hem zo mooi in zijn omgeving ziet, nr 13 en 20 tussen de bladeren door. Je zult wel genoten hebben.
    Groetjes, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een mooie platen Corrie en terecht dat je hier een hele serie aan besteed. Ik zie ook echt prachtige foto's van de lynx. Ik was begonnen om de mooiste te noteren maar daar ben ik mee gestopt want ze zijn allemaal hartstikke mooi!
    Hartelijke groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hello Corrie,
    Wonderful photos of a mystique cat!!
    Very lively and rare to see on blogs!
    Won't we be happy to see them roam in the wild?!
    They have become so scarce unfortunately.
    Enjoy your evening

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dit is GENIETEN met hoofdletters, Corrie!!
    Wat een pracht van een serie...
    Lieve groetjes van Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  13. fantastische serie-echt genieten.
    groet van eilandstaete

    BeantwoordenVerwijderen

Dank voor je bezoek en leuk dat je de moeite neemt om te reageren.